Zaterdagfamilie (Philidor 2 – Leiderdorp 1)

Zaterdag 8 oktober stond de tweede ronde van de KNSB competitie op het programma voor Philidor 1 en 2, en de eerste ronde voor Philidor 3 en 4. En zo traden we met 32 man sterk aan tegen teams uit Sliedrecht, Voorschoten en Leiderdorp (2x). Goed om te zien dat, naast veel bekende gezichten, de Philidorfamilie steeds groter aan het worden is. Plaats van handeling was, uiteraard het Denksportcentrum. Maar toch leek er iets te ontbreken. Zo speelden we niet in de Philidor zaal en hoelang geleden moet het zijn geweest dat Philidor aantrad zonder een lid van de familie Kuijf of Braggaar in de gelederen? Zo voelde ook deze thuiswedstrijd nog wat onwennig aan.

Philidor 2 was een paar weken geleden goed uit de startblokken gekomen, tegen Voorschoten. Vandaag speelden we tegen het eerste team van Leiderdorp, en over een paar weken tegen Alphen a/d Rijn. Een verdacht hoog Leidse Schaakbond gehalte, dus. Uiteraard spelen we later ook nog tegen LSG en Oegsgeest. De KNSB mag wel iets beter haar best doen met de samenstelling van de poules, en zich niet alleen door de logistiek laten leiden.

Voor deze ronde waren de verwachtingen minder hoog gespannen. Leiderdorp heeft het sterkste team in de poule en speelt al een paar jaar mee voor promotie. Met een flinke groep twintigers uit eigen kweek en een uit Groningen overgewaaide grootmeester zal het dit jaar moeten gaan gebeuren.

In de aanloop naar deze wedstrijd was ik tot Teamleider gebombardeerd. Op moment van spelen  was Frank met een groep studenten in het buitenland om (o.a.) aan te wijzen waar de Elgin Marbles ooit stonden. Voor de liefhebbers van musea beveel ik de volgende (recente) video van John Oliver aan (Museums: Last Week Tonight with John Oliver (HBO) – YouTube).

En om nog even in de historische hoek te blijven; een toegift naar aanleiding van Berts verslag over dammers en de Hemelschijf van Nebra (zie Nieuw schaakseizoen van start), een alternatieve kijk op betekenis en ouderdom van deze laatste (Nebra sky disk’s age disputed – The Washington Post). Over betekenis en ouderdom van dammers misschien een andere keer.

Over ouderdom gesproken (dat mag tenslotte bij familie); is leeftijd bij schaken een ding? Op de Plaatsingslijst KNSB competitie | Schaken staan keurig de gemiddelden berekend van teamopstellingen. Hierbij vallen een paar dingen op. Zo is de gemiddelde leeftijd van Philidor 1 bijzonder laag en hebben wij bij Philidor 2 inmiddels Abraham wel gezien. Na afloop van de wedstrijd tegen Sliedrecht verzuchtte Michiel dat die jonkies uit Sliedrecht wel wat anders waren dan de senioren van BSG (waar de eerste wedstijd van gewonnen werd). Als ik dan zie hoe hoog de gemiddelde leeftijd van BSG 2 (ook) ligt, dan kan het niet anders dan dat de verwarming die zaterdag heel hoog heeft gestaan.

Terug naar de wedstrijd. Wij traden aan met vier invallers, en Leiderdorp, zo bleek later: ook. Anders dan bij ons varieerden de Leiderdorpse invallers behoorlijk qua speelsterkte en waren ze ook kriskras in het team neergezet. De exacte volgorde van uitslagen weet ik niet, maar het moet ongeveer zo gegaan zijn:

Bord 3 Martijn Otten – Jan Aart van der Steen

Was de aanloop niet optimaal, de partij zelf was dat ook niet. Zwart was vrij snel out-of-book en moest op eigen kracht de juiste voortzetting vinden. Dat lukt wonderwel goed, maar uiteindelijk ging ik in op een afwikkeling (dameruil) die echt niet goed was. Onder het neuriën van ‘De Internationale’ profiteerde wit optimaal, en de lichte stukken stroomden de zwarte stelling binnen.

Bord 1  Rolf Corstjens – Erik van de Plassche

Erik trof een andere tegenstander dan verwacht, want tegenover hem nam een invaller plaats. Hij vertelt zelf:

Misschien even voorstellen: Erik van de Plassche. Nieuw lid sinds een jaartje. Voorheen gespeeld bij Oud-Zuylen en UVS uit respectievelijk Utrecht en Nijmegen. Daarvoor echter spelend en wonend in Finland. Mijn partij tegen Rolf Corstjens kenmerkte zich na de door mij zo geliefde Pirc door een veel voorkomend fenomeen: al een aantal zetten van tevoren zie je een stelling aankomen waarbij je .. Tf8-d8 wilt spelen – een pionoffer maar genoeg voor gelijk spel – maar dan denk je opeens “waarom niet .. Tf8-f5 met nog meer activiteit en dreiging”. En je speelt zo’n zet zonder veel na te denken en verliest op slag wegens zoals Daniel King in zijn YouTube kanaal PowerPlayChess het noemt “split rooks”.

Op dit moment begon ik mij enigszins zorgen te maken over een mogelijke whitewash, want ook op andere borden zag het er redelijk zorgelijk uit.

Bord 5  Koert van Bemmel – Floris Heuff

Ons jeugd(ig uitziende) talent was tactisch aan bord vijf gezet en zorgde ervoor dat de tegenstander in ieder geval niet met acht bordpunten het pand zou gaan verlaten. Hoewel Floris zelf redelijk kritisch was op zijn partij, heeft hij door goed tijdmanagement, en voldoende problemen op het bord te creëren, de tegenstander voldoende zenuwachtig weten te krijgen dat deze remise aanbood. Dat kan niet worden geweigerd, en uit de stand op de andere borden was het ook wel duidelijk dat de matchpunten mee zouden gaan naar Leiderdorp.

Bord 6 Ton Kohlbeck – Niels van Splunter

De tegenstander van Ton was één van de sterke invallers opgetrommeld bij Leiderdorp. Ton geeft zelf over zijn partij:

Tja, ruim 200 elopunten is moeilijk te overbruggen. Daarom compliceerde ik de opening, om hem in verwarring te brengen. Met een dubbel pionoffer. Hij vond de juiste repliek, en kwam in voldoende materieel voordeel.

Bord 8  Jan Bertus Molenkamp – Katja Venema

Ook Jan Bertus trof een invaller in Katja Venema, een jeugdtalent. Vroeger grossierde Leiderdorp daarin, maar de tijden zijn veranderd. In de opening mistte Jan Bertus de kans op voordeel en in het vervolg van de partij manoeuvreerde zwart net wat handiger.

Bord 7  Wim Kentstra  – Gerard Visscher

Gerard was te elfder ure aan de selectie toegevoegd (op donderdagavond; nogmaals dank voor de flexibiliteit). De tegenstander van Gerard is een oud teamgenoot van mij uit Pijnacker en een sterke speler. Dat weerhield Gerard niet om de partij stevig in handen te nemen. Misschien dat er winstkansen zijn geweest, maar ook het eindresultaat: een mooie plusremise mag er zijn!

Bord 2 Bert van der Marel – Daan Brandenburg

Bert had in GM Brandenburg veruit de sterkste tegenstander, van elke Philidoriaan, deze zaterdag. In de partij kon Bert goed meekomen, maar langzamerhand trok zwart het initiatief naar zich toe. Dat initiatief werd omgezet in pionwinst en in het eindspel (met allebei alleen nog een witveldige loper en een pluspion voor zwart) gaf ik niet veel voor Berts kansen.

Bert doet zelf verslag in het volgende partijfragment:

Dit deel van de partij is de moeite waard om nog even met een computer na te spelen. Er zitten verschillende motieven in, waarbij het lijkt dat zwart inderdaad wat kansjes heeft gemist.

Bord 4 Willem van Briemen – Ivo Lucas

Willem probeerde maximaal van deze familiedag te genieten en vertelt zelf:

Was ik in de vorige ronde noch de enige die verloor, nu was ik de enige die won voor het tweede team. Met een openingsgrap kwam ik een pion voor. Het trucje leverde me al vaker een pion op, dus ik ga het hier niet verklappen. Het is na de pionwinst trouwens nog geen uitgemaakte zaak. Ik heb ondanks de pion voorsprong ooit toch nog verloren. Daar leek het vandaag niet op uit te draaien. Mijn tegenstander werkte graag mee aan stukkenruil, dus dat maakte de stelling steeds beter voor mij. Maar winnen gaat meestal niet vanzelf. In het eindspel kwam het aan op techniek en daar ging het niet feilloos. Na wederzijdse onnauwkeurigheden lukte het verzilveren van de pluspion pas toen alle andere partijen al klaar waren. De match was al verloren, maar daarmee was de spreekwoordelijke eer gered.

En daarmee was ook de laatste partij beslecht. De scores:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *