Afgelopen zaterdag liep het Denksportcentrum vol met 4 Philidorteams. Voor Philidor 1 en 2 was het de tweede wedstrijd in de KNSB-competitie, voor 3 en 4 de start. De wedstrijd van Philidor 1 was de wedstrijd waarvan het lang onduidelijk bleef naar wie de matchpunten zouden gaan. Pas tegen half zeven viel de beslissing. Philidor 1 was in Bussum goed van start gegaan met een krappe winst tegen de degradant, nu moesten we het opnemen tegen promovendus Sliedrecht. De wedstrijdleider voor alle vier wedstrijden was Paul Oudshoorn, een bevoegd KNSB-wedstrijdleider. Daardoor hoefden we geen gebruik te maken van de VAR-mogelijkheid die de KNSB deze competitie heeft gecreëerd. Er waren de hele wedstrijd geen incidenten. Uw verslaggever speelde zelf mee in team 3 en maakt daarom gebruik van aangeleverde bijdragen. De eerste beslissing viel al snel. Maarten raakt in de opening in een vervelende penning en verliest een stuk. Voor hem de eerste nederlaag in lange tijd. Veel later boekt Arres aan bord 1 een remise. Jouke offert op f7 een toren voor een op het oog gevaarlijke aanval maar dat blijkt toch te optimistisch. De tegenaanval bleek gevaarlijker en bracht de stand op 0,5-2,5. Het zag er somber uit voor ons en de rest van de wedstrijd was het hopen op een ommekeer. Op weg naar de tijdcontrole bracht Robin de achterstand terug door winst in een toreneindspel. In de toen nog resterende partijen zag ik Frank zijn uiterste best doen om voordeel te bereiken tegen een taaie tegenstander. Stef staat pionnen voor en dat geeft vertrouwen in een goede afloop. Thijs heeft ook materiaalvoordeel maar zijn stelling ziet er minder overtuigend uit. De partij van Guido is nog moeilijker te taxeren. Hij heeft een toren en pionnen in ruil voor twee lichte stukken.
Diep in de tweede zitting wordt het remise bij Frank. Hij schrijft over zijn partij: er gebeurde lange tijd niet veel, totdat mijn tegenstander tegen de tijdnoodfase een pion offerde in ruil voor een gevaarlijke koningsaanval. Ik kon het allemaal net houden en uiteindelijk belanden we in een toreneindspel waarin ik een actieve koning had gekregen (dat was al meer dan waar ik op had kunnen hopen). In de tijdnoodfase nam ik veel risico en moest daardoor gaan keepen ipv voor de winst spelen. Remise houden deed ik gelukkig, maar het was erg ingewikkeld allemaal. Vanaf dat we het toreneindspel ingingen is volgens de computer het evenwicht nooit verbroken geweest (dus een correcte remise achteraf), maar tijdens de partij was dat niet zo duidelijk. Remise was het maximaal haalbare. Mijn tegenstander speelde goed. Daarmee werd het 2-3. Niet veel later werd aan het bord van Thijs tot remise besloten. Het einde van de tweede tijdnoodfase naderde. Ik zag Stef keurig laveren om zijn voordeel te verzilveren. Wild was het op het bord van Guido.
Hij schrijft over zijn partij: vanuit de opening had ik een comfortabele maar vrij dichtgeschoven stelling. Ik gebruikte veel tijd om te zoeken naar het juiste moment om de stelling te openen maar precies toen ik dat deed kon zwart met enkele actieve zetten tegenspel maken. Dit zorgde ervoor dat beide koningen onveilig kwamen te staan. Door een pionoffer kon ik een koningsaanval opzetten maar door een verkeerde zetvolgorde kon zwart de dames ruilen. Het eindspel dat overbleef was erg complex met kansen voor beide kleuren. Na de tijdcontrole besloot ik tijd te investeren om te bedenken of ik op winst kon spelen. Daarbij koos ik op verschillende momenten voor de onduidelijke variant in plaats van de remisevariant. Lange tijd bleef het een complex eindspel met kansen voor beide kleuren, maar uiteindelijk maakte ik een fout waardoor zwart kon winnen.
Daarmee was de nederlaag een feit. Die valt krap uit omdat Stef zijn partij zoals verwacht wist te winnen. 3,5-4,5 is daarmee de eindstand.