Zaterdag 7 oktober 2023 was weer eens zo’n mooie dag dat alle Philidorteams op het DCL speelden. Alleen Philidor 5 speelde uit, nadat we in een veel eerder stadium tevergeefs de KNSB-indelingscommissie hadden gevraagd om ook Philidor 5 samen met alle andere teams thuis te laten spelen. Want wie vindt het nou niet geweldig om al die schakers bezig te zien? Ik kan er altijd erg van genieten. We zetten onze hoop op volgend jaar! Overigens: teamleider en spelers van Philidor 5: wat een knappe prestatie tegen Leiderdorp en wat een mooi verslag!
Philidor 2 moest de degens kruisen met LSG 3. Dat team was vast en zeker van plan om het verlies vorig jaar in de laatste ronde tegen ons (waardoor wij de kans hielden en kregen op behoud in de derde klasse) goed te maken. Zelf zat ik als playing captain aan bord twee met de witte stukken. Ik werd vriendelijk begroet door mijn tegenstander Jan Willem van Drunick, tegen wie ik afgelopen PK kansloos ten onder ging. Ik moet zeggen dat ik wel gebrand was om die nederlaag goed te maken. Dat leek lange tijd te gaan lukken na een vroeg Lxh7 schaak, Kxh7, Db1 schaak om op de volgende zet het hangende paard op b4 te pakken. Het leverde een pion op, maar liet wel zwart met het loperpaar. De pion voorsprong was in het eindspel genoeg voor de winst, maar tijdens de analyse leek het er heel sterk op dat zwart een goede kans op remise had laten lopen.
Naast mij aan bord 1 was Erik van de Plassche met de zwarte stukken vroeg in de opening in de problemen gekomen. Witte zware stukken op de open c-lijn en een heel nare witte loper van die vanaf veld h2 veld c7 pijnlijk onder controle hielden deden Erik na stug verdedigen uiteindelijk de das om.
Aan de andere kant naast mij zag ik Willem van Briemen aan bord 3 met de zwarte stukken een heel scherpe opening spelen met een kanjer van een dubbelpion op f7/f6. Ik dacht eerst dat het mis ging, maar Willem verdedigde ijzersterk! Was het misschien allemaal theorie? Moet je me nog eens vertellen, Willem! Hoe dan ook: Een bizar scherpe partij, een toren op a8 die in het middenspel ontwikkeld wordt naar a5, penningen op e4, een materiaalverhouding van twee witte torens tegen zwarte dame, maar dan wel met flink veel pionnen gelukkig nog voor zwart. Willem haalde de vis op het droge. Knap gedaan.
Het zag er verder eigenlijk ook wel goed uit. Jan van der Knaap pakte een remise in een bord vol stukken, met twee spelers die allebei dreigden, maar elkaar dynamisch in evenwicht hielden. Jan had nog 20 minuten en de tegenstander flink meer. Ik denk de juiste beslissing, Jan!
Invaller Wadim Sharshov had een veelbelovende aanvalsstelling tegen de witte stelling. Lange tijd leek hij serieuze winstkansen te hebben tegen de verzwakte koningsstelling en actievere lopers dan de witte, maar helaas voor ons verzandde de stelling in remise.
Dan is het nu tijd om naar onze drie jeugdige nieuwe spelers te kijken. Yannick van Efferen had aan bord 6 tegen Adinda Serdijn een pion geofferd in de opening, die hij niet terug leek te krijgen. De aanval moest dan dus wel doorslaan. Dat lukte gedeeltelijk. De pion kwam inderdaad niet terug, maar in het eindspel had Yannick zo’n enorme actieve koning in een gelijke-loper-stelling, dat dat ruim voldoende compensatie was voor de pion. Er werd ergens tot remise besloten.
Tjeerd de Leede, die verre van fit was, nam het aan bord 8 op tegen LSG-jeugdspeler Ilya Segida. Tjeerd kwam goed te staan, kwam gewonnen te staan, maar zag het voordeel helaas vervlakken. Na een paar rake zetten was de remise een feit, want het leek zo’n stelling te worden, waarin de witspeler de hele middag goed tot gewonnen stond en dat die dan in de tijdnoodfase nog effe de andere kant opvalt. Een nuttige remise, die door Tjeerd waarschijnlijk gezien wordt als een half punt te weinig…
De laatste partij die nog bezig was was die van Jonathan Vijver, die met de zwarte stukken aan bord 7 de altijd sterke Albert Termeulen moest bestrijden. Een zeer scherpe partij met zware stukken, ongelijke lopers, pionnen en een volledig open stelling. Waanzinnig lastig te berekenen allemaal. Jonathan had werkelijk een halfje verdiend, maar moest in het verre eindspel helaas toch in het stof bijten. Heel jammer, want dat betekende niet twee matchpunten, maar één.
Toch zijn we tevreden! Volgende ronde is tegen Schaakhuis in Den Haag. Een Angstgegner: ik kan me alleen maar herinneren dat we daar met verlies vandaan gingen. Zou het dan op 4 november een keer gaan lukken? Ik hoop dat we compleet zijn en fit! We gaan ervoor.
Leuk verslag, ik voel dat het 2e dit jaar nog veel meer punten gaat pakken. Mooie partijen gezien zaterdag. Succes!!