Door Victor van der Kloet
Philidor 5 heeft de uitwedstrijd tegen Bodegraven 1 op 9 februari na zware strijd gewonnen. Het ging om een rechtstreeks degradatieduel tussen de onderste twee teams met beide 2 punten in de Tweede Klasse A. Van Briemen (jawel, de vader van …) opende de score voor Bodegraven 1, nadat Warmenhoven in een Weense partij op de 3de zet een klassiek loperoffer over het hoofd zag. Na het teruggeven van het stuk kwam zijn koning in het open veld terecht, waar de overlevingskansen gering waren en het snel met hem gedaan was.
Gebhardt speelde een puike partij en wist in een Siciliaanse verdediging zijn tegenstander vakkundig te verslaan.
Invaller Heun leverde ook een zeer goede prestatie en kon een sterke aanval opbouwen en uiteindelijk drie stukken tegelijk aanvallen, waarmee de winst van de partij binnen was.
Ondergetekende kreeg het moeilijk. Ik begon hautain aan de partij en onderschatte het offer van een paard voor de g- en de h-pion. Dat leverde mijn tegenstander een zeer sterke aanval op de koningsvleugel op, waarin ik het paard moest teruggeven voor slechts één pion en ik mij in een mindere stelling tot het uiterste moest proberen te verdedigen. Ik gaf mijzelf nog maar weinig kansen. Maar mijn tegenstander wist de aanval niet goed voort te zetten, en liet toe dat ik de stelling waarin ik opgesloten zat kon openen. Er kwamen gaatjes in de witte stelling en weldra begon het huis van de witte stelling te lekken. En het lekken betekende als snel, dat er water stond. Toen ik de aanval van zijn toren op mijn dame wist te pareren door met mijn toren de loper die zijn toren dekte met schaak te slaan, was het met hem gedaan, en had ik zowaar dan toch gewonnen.
Pot speelde een goede, gelijk opgaande partij, maar kon niet door de remisemarge breken. Toen hem remise werd aangeboden, adviseerde ik gelet op het punt dat ik op de andere borden wel binnen zag komen om dit te accepteren, zodat het 3,5 – 1,5 werd.
Maar toen dreigden er toch nog brokken te ontstaan. Van Steijn, die eerder voor Philidor 4 aan bord 1 tegen Bodegraven 1 was ingevallen en de zege had binnengehaald, hoewel zijn tegenstander beter had gestaan, was nu degene die veel beter kwam te staan. Hij wist echter geen beslissing te forceren en langzaam aan raakten de rollen omgedraaid, en wist zijn tegenstander de door hem gewenste revanche te boeken.
In ’t Veld had een gesloten stelling, waarin hij na verloop van tijd de ene na de andere concessie moest doen, en uiteindelijk een toren achter stond, en verloor.
En dus werd alles afhankelijk van Van den Berg. Die had een sublieme stelling bereikt met een a-pion op de 7de rij en de mogelijkheid om 2 pionnen te veroveren. Hij moest alleen zijn stukken ruilen, maar deed dat niet. Lange tijd was er desondanks groot voordeel, maar dat gaf hij weg. Maar toen iedereen alle hoop had verloren, was er toch nog een geniepig schaakje met de loper, waardoor de h-pion kon promoveren en de winst alsnog binnen was. 4,5 -3,5 dus, en we konden toch nog met de overwinning naar huis!