Een goed begin, Philidor 5 wint met 5,5-2,5 in Lisse

Door Jetze Heun     (tevens is de agenda bijgewerkt)

Een strijdvaardig, energiek Philidor 5, dat is duidelijk! Bijna gingen we met z’n allen poelen, de groene tafels zagen er uitnodigend uit en ”men” zei dat men beter poelde dan schaakte, maar dat laatste kan men ook! En aan het einde had Bas nog een fles voor de scheidende teamleider Victor, en dat is ook klasse.
Victor v/d Kloet deed zijn naam eer aan, met wit. Opening e4, siciliaans, ruil op d4 en zwart pionnen d6 en e5. Wit dirigeerde zijn stukken richting de damevleugel (Pb3, Pc3, Ld3, Le3), had de half-open d-lijn met kwetsbaar d6. Zwart ontwikkelde moeizaam, maar dreigde toch terrein te gaan winnen, tot wit met b4 het initiatief overnam. De lichte stukken verdwenen, zwart probeerde de koningsvleugel, maar wits stukken werkten veel beter samen: offerde een kwaliteit voor een doorgebroken pion en die besliste uiteindelijk de strijd, waarbij wit keurig bleef verdedigen tegen mat-op-de-onderste-rij. Daarvoor had Piet Warmenhoven met wit al laten zien hoe het moet. In zijn favoriete (ja toch?) weens, en e5xf4, had wit ruimte op de f-lijn en toegang tot de koningsvleugel met een half-open a-lijn op de achterhand. Wit had continu kleine dreiginkjes, ondersteund met paarden spel in het centrum: een plus stelling. Het werd zwart te veel en wit veroverde de zwarte dame met met een paard-aftrekschaak op f6.

Ondertussen speelde Bas van der Net met zwart een ingewikkelde, positioneel-tactische partij met onduidelijke aanknopingspunten. Na d4, d5, e4, c6 en ruil op ruil op d5 een halfopen e-lijn voor wit en halfopen c-lijn voor zwart. Zwart verhuisde zijn beide lopers naar de koningsvleugel (g4 en h4) ik denk o.a. met het doel sterke lopers van wit af te ruilen. Penningen en ongedekte stukken ruim aanwezig, maar uiteindelijk werd alleen de witte loper afgeruild en posteerde wit paarden op f3 en g4 en moest zwart zich terugtrekken. Pas na 2uur20min spelen ontspon zich een strijd om het centrum. Zwart had daar de pionnen (d5 en e5) en wit de zware stukken, waarbij wit iets gemakkelijker spel had. Uiteindelijk na afruil, besliste de verst-verwijderde pionnenmeerderheid de strijd in het voordeel van wit.
Ruud Lippens speelde met zwart. Na een d- en c-pionnen opening verdwenen bij een loper-afruil op b4 de dames al op de 9e zet. Wit had een voor zwart lastige pion op e5 (afruil fxe5, dxe5). De zwarte paarden op c6 en d7 en loper op b7 hadden weinig velden en hoewel zwart zich daar aan ontworstelde, had wit toch een beter staand eindspel opgebouwd met meer ruimte voor de koning en een goede witte loper. Het kiezen van de juiste (verdedigende) opstelling was erg moeilijk voor zwart en langzaam maar zeker ging hij eervol ten gronde.

Dan twee toch wel spektakel stukken, die we beide wonnen! In de eerste plaats was daar Roel in ’t Veld met zwart. Al zijn stukken bevonden zich op de 8e en 7e rij (1 loper op f6), 2 pionnen op de 7e, 4 op de 6e en maar 2 op de 5e, die laatste wel weer een Roel karakteristieke op g5. Er waren wel heel weinig velden voor de zwarte stukken die voornamelijk op de damevleugel stonden en de koningsvleugel moeizaam konden bereiken; wit schoof de stelling steeds meer dicht en had veel ruimte. Na 2½ uur en 26 zetten was er nog geen stuk geslagen en (natuurlijk) had zwart ook niet gerokeerd. Uw verslaggever noteerde op zijn schaduw-uitslag stiekem een 0 voor Phil5, maar ja die man weet echt niets van schaken. Want, dat ene stukje vrijheid dat zwart rondom pion g5 had, werd wit fataal toen hij zichzelf op de koningsvleugel wat erg compact opstelde en pionnen g5 en h6 gingen lopen, eindigende in een mat met een loper. Zonder dat er in de hele partij een stuk geslagen werd! Zegt het voort.
In de tweede plaats was daar Ed Pot ook met zwart. Siciliaans (?) met f4, lopers op g2, b7 en g7. Wit plaatste alles wat hij kon verzinnen op de koningsvleugel, zwart voornamelijk op de damevleugel, zij het met uitzicht op de koningsvleugel. Op een gegeven moment had wit paarden op g5 en h5, een dame op h4, pion op f4, zwart slechts een loper g7 en pion h7. Dat moest wel misgaan voor zwart toch? Welnee, een uiterst kalme zwart (1x van zijn stoel in bijna 3 uur) kwam keurig op tijd met zijn toren op h6 en na een min of meer bevrijdend schaakje op e3 sloeg zwart remise af en won hij later de belangrijke pion op f4 (=vrijpion op f5). Het K+P eindspel met pionnen op beide vleugels eiste veel rekenwerk en inzicht, zwart bleef koelbloedig en won netjes.

Tenslotte René van de Berg met wit in een partij die ik niet kan duiden, niet begrepen, dat overkomt mij vaker. Na een b-pion opening stond er uiteindelijk lange tijd een wit paard op b5 lastig te zijn. Er heerste een positioneel gevecht op de damevleugel, wit met zware stukken op a1, b1 en c1, zwart met zware stukken op a6, c8 en d8. Wit had eigenlijk continu een plus-stelling. Het eindigde in een K+P eindspel met elk 3 pionnen op de koningsvleugel. Wit verdedigde bekwaam en deelde speldenprikken uit, remise was een logische uitkomst. Als ik het verhaal aan de bar goed begrepen heb was wit op weg naar de winst van een stuk, maar scheerde bij het uitvoeren van de zet eerst tegen een ander stuk aan en toen stond de tegenstander erop dat “aanraken=zetten” is. Nieuwe tijdsgeest. Vraag het René.
Oja, aan bord 1 wonnen we ook want Zwarte Pion 2 kon door ziekte helaas maar 7 spelers opstellen. Gevolg is dat dit verslag nogal lang uitgevallen is.

9 november Philidor 4 – Philidor 5, we zijn er klaar voor.