Altijd spannend zo tegen het einde. Voor de toppers telt elk halfje, de achterblijvers strijden om nog een enigszins draaglijke score uit het vuur te slepen. Volop strijd dus, en er waren weinig snelle beslissingen.
Peter Passenier nam zijn prijs in ontvangst voor de beste partij van de vijfde ronde. Hij won van Arthur Pijpers die remise door stellingsherhaling uit de weg ging en vervolgens krachtig van het bord werd geveegd. Peter was er bescheiden over maar echt, het was volkomen verdiend.
Aan het eerste bord in de A-groep speelde Peter Passenier met wit tegen Bert van der Marel. Bij gelijk materiaal had Bert vanaf het vroege middenspel nauwelijks een fatsoenlijke zet, en als je maar lang genoeg met je rug tegen de muur staat bezwijk je wel. Peter verzekerde zich van de eerste plaats in de eindrangschikking, de vraag is of hij die met iemand zal moeten delen.
Arthur Pijpers leverde opnieuw een prachtige partij af met zwart, dit maal tegen Jan-Willem van Drunick. Na een onorthodoxe Konings Indische opening werd wit uitgeteld in zestien zetten.
De verrassing van het toernooi is toch wel Jan van der Knaap. Hij won een eindspel van Yannick van Efferen en deelt nu de tweede plaats met Arthur Pijpers. Een podiumplaats is binnen bereik.
Artur Margaryan was in het eindspel net iets handiger dan Raymond Timmermans.
Jonathan Vijver toonde opnieuw zijn klasse tegen Willem van Briemen. In een Hollandse partij kwam zijn loper terecht op veld h8, op het oog een perspectiefloze plek achter een kluit pionnen. Uiteindelijk werd het een regelrecht monster toen hij een batterij kon opbouwen tegen de lang gerokeerde witte koning. Gideon van der Bent moest tegen Frank Zeven een Stonewall weerleggen. Dat lukte niet goed, na wat raadselachtige paardzetten van zwart resulteerde een stukoffer van wit uiteindelijk in verlies van een toren tegen drie pionnen. Frank moest nog wel koelbloedig zijn koning verdedigen maar kon door winst van groot materiaal het punt binnen halen. Adinda Serdijn haalde tegenover Arjo Andringa een halsbrekend halfje binnen door haar laatste stuk te geven voor de laatste zwarte pion.
Eén van de belangrijke taken van een wedstrijdleider is controleren of de klokken goed lopen. En jeugdspelers brengen me altijd aan het twijfelen. De klok van Maxim Teianu bijvoorbeeld stond na twintig zetten nog steeds op 45 minuten (jeugdtempo, de beginstand). Die van zijn tegenstander stond op tien, dus werkte dat ding wel? En dan zonder te denken ook nog een stuk voor komen en de partij winnen.
In de B-groep wist Tjeerd de Leede tegen Sjoerd de Witte gelijk op te blijven met een remise. In een mindere stelling maar Sjoerd had weinig denktijd meer. Aravind Shankar moest buigen voor Wim Zwinkels in een gave partij. Tjeerd, Sjoerd en Wim zijn nu de koplopers. De strijd in de B-groep is niet voorbij: een groot aantal kanshebbers is nog in de achtervolging. Voor een gedeelde topplaats of misschien de winst.