De prijs voor de beste partij van de derde ronde ging naar Robin Schenkelaars: agressief maar degelijk opgezet en gedecideerd afgemaakt. De vierde ronde begon, en vooral in de A-groep waren er opmerkelijke partijen.
Aan het eerste bord was Alexander Polak door overmacht afwezig, Peter Passenier mocht een reglementair punt bijschrijven maar was daar niet blij mee.
De verrassend goed presterende Jan van der Knaap nam het met wit op tegen Arthur Pijpers aan bord twee. Lang leek hij een verdedigbare stelling te hebben. Uiteindelijk was Arthur’s paard sterker dan Jan zijn loper. Heb ik ook altijd.
Het spektakel van de avond vond plaats aan bord drie. Artur Margaryan had wit tegen jeugdspeler Jonathan Vijver. Jonathan wist uit een op het oog wat mindere zwarte stelling een daverende mataanval te produceren. Wat een belofte voor de toekomst.
Bert van der Marel won een naar eigen zeggen schandalige partij met zwart tegen Henk van der Scheer. Hij verloor een kwaliteit tegen twee pionnen waarvan hij er één weer inleverde. Henk heerste over het bord maar verloor door tijdsoverschrijding.
Frank Zeven speelde tegen Arjo Andringa een Franse partij die hij won, ik zeg er niets over want ik begrijp dat Frans niet.
Yannick van Efferen werd regelmatig weggeschoven door Jan-Willem van Drunick en Raymond Timmermans hield remise tegen Willem van Briemen.
In de B-groep begint er een tekening te komen. Aravindh Shankar voerde met zwart een licht voordelige stelling tegen Jona van der Poel naar winst en verzekerde zich van een toppositie. Eén bord verderop wist Tjeerd de Leede met wit Jaap Beetstra te overmeesteren in zijn gebruikelijke agressieve en creatieve stijl. Aravindh en Tjeerd zijn nu gedeeld koploper met een 100% score. Sjoerd de Witte won ook zijn partij en is met 3,5 punt achtervolger.
Lev Rudman leverde een voortreffelijke prestatie door met zwart en tegen een ratingverschil van ruim 500 punten Ed Wagemans op remise te houden.
Wordt vervolgd.