Een uitermate belangrijke wedstrijd staat 12 maart op het programma: Philidor2 op de één na laatste plaats met 2 matchpunten vóór op DD2, dat 0 matchpunten heeft. Het is dus zaak om DD2 verder terug te duwen en zelf op 4 matchpunten te komen. Ik kan u vertellen: missie geslaagd!
Het had best wat voeten in aarde voordat wij met een compleet team aan konden treden. Uiteindelijk bleef er één bord onbezet en vonden wij Jan van der Knaap bereid om in te vallen. Zwevende reserve Pim Braggaar viel in op bord 8 in Philidor 1. Ik kan u vertellen dat er heel wat tactische besprekingen vooraf zijn gegaan met Michiel Vergeer, want ook Philidor1 heeft nog dringend matchpunten nodig, maar Philidor2 nog net iets dringender.
Met de trein naar Den Haag, Willem zelfs op de fiets! Ik was zelf één keer eerder bij DD op bezoek geweest. In het Nationaal Schaakgebouw aan de Van Speijkstraat met een eigen huismeester die de catering verzorgde en ook soepeltjes afrekende (grapje voor intimi).
Er begon meteen een felle strijd. Het belang van winst was voor beide clubs voelbaar. Zelf aan bord 8 had ik zwart en kreeg een Franse partij op het bord. De Aljechin-Chatard variant. Staat garant voor een spannend gevecht. Mijn partij was als laatste nog bezig. Na vele verwikkelingen hield ik een paardeindspel over met een belangrijke pluspion dat ik naar winst kon voeren. Als het goed is volgen ná dit verslag op een dag een paar diagrammen met spannende momenten!
Leo Kuiper – Frank Zeven
Als eerste was Robin Wooter aan bord 4 klaar en ik schrok enorm want ik had kort tevoren zijn stelling bekeken en dacht in de gauwigheid dat Robin beetgenomen was door de talentvolle jeugdspeler Prajit Sai Kumar in allerlei penningen. Ik keek Robin aan en verwachte de duim naar beneden, maar hij deed de duim omhoog! Winst dus. Robin had verder gekeken dan zijn tegenstander en dan ik! Dat was een mooi begin.
Sindsdien heb ik de volgorde van uitslagen niet meer bijgehouden. Wessel Braggaar aan bord 1 had met wit een mooie stelling opgebouwd tegen de sterke Mark Bueno, die wij kennen als winnaar van de B-groep op één van de LeidenChesstournaments. Wessel leek zelfs te gaan winnen, maar de zwartspeler kon de stelling nét bij elkaar houden.
Jan van der Knaap aan bord 7 had wit tegen Theo van Orsouw. Ook in deze stelling dacht ik dat wit zich had vergaloppeerd, maar Jan gaf achteraf aan dat de verloren pion in de opening bij normaal spel weer gewoon terugkomt. En dat was ook zo! Sterker nog: Jan heeft met enkele rake klappen de zwarte stelling opgeblazen; stond een kwaliteit vóór en speelde secuur de stelling uit na eerst ontkomen te zijn aan allerlei dameschaakjes van de tegenstander.
Jan Aart heeft aan bord 2 zijn handen vol aan de voorzitter van DD, Gosse Romkes. In een vorige ontmoeting werd Jan Aart verrast door een snel b4. In deze partij kwam ook een snel b4, maar was Jan Aart voorbereid. Ik zag zeer scherp spel en had alleen zorgen of Jan Aart zijn stukken op de damevleugel snel genoeg kon ontwikkelen. Geen zorgen: dat lukte in vliegende vaart en leverde snel een gewonnen stelling op. Wordt vervolgd door een partijfragment op de site!
Gosse Romkes – Jan Aart van der Steen
Willem van Briemen aan bord 6 had met zwart een positioneel gevecht dat uitmondde in een pionneneindspel met loper tegen paard. Willem kon niet anders dan proberen de stelling te vereenvoudigen. Helaas was het witte paard veel sterker dan de zwarte loper, die alleen de eigen pionnen kon verdedigen.
Haissam Hariz – Willem van Briemen
Bert van der Marel aan bord 3 speelde een heel overtuigende partij. Ruimtevoordeel, de betere pionnenstructuur, een geweldig centrum en tactische grappen met grote gevolgen voor de zwarte stelling die vervolgens niet te houden was. De zwartspeler kon de gehele partij alleen maar reageren en heeft nooit het initiatief over kunnen nemen.
Bert van der Marel – Aleksander Henke
Onze Wadim Sharshov had aan bord 5 een partij tegen DD icoon Henk Happel. Ik zag Wadim alles proberen om in het voordeel te komen, maar de zwartspeler wist steeds de zetten te vinden die Wadims pogingen neutraliseerden. In een gelijke stand was remise niet meer te voorkomen, maar gezien de ontwikkelingen aan de andere borden was het geen probleem. Een nuttige remise dus en uiteindelijk een ruime 6-2 overwinning.
Wadim Sharshov – Henk Happel, slotstand
Het is zelfs zo dat we met deze overwinning twee teams passeerden: LSG en De Amstel laten we achter ons. De zevende plek klinkt ook een stuk beter dan de negende plek. Vervolgens nog uitstekend gegeten in één van de vele Indische restaurantjes die Den Haag rijk is!
Een mooi verslag Frank! Mijn partij was echter minder overtuigend dan het leek. Fritz vond achteraf nog een tactische grap die zwart licht voordeel had kunnen geven.