Door Paul Oudshoorn
U hebt weinig gehoord over ons team dit seizoen. Wij doen ons werk liever in stilte, bescheiden als we zijn. Vijf overwinningen met niet al te grote cijfers, de 7-1 tegen Sassenheim daargelaten, en een uitglijder tegen Leithen met 4-4 bracht ons op 11 matchpunten en 31 bordpunten. Onze tegenstander in de laatste ronde was Reynaerde, 12 matchpunten en 31½ bordpunt. Beide teams waren zeker van promotie want de nummer 3, Philidor 5, stond op 7 matchpunten bij het ingaan van de ronde. Het ging dus om de eer en om die vermaledijde klok. Ik zelf had de slag bijna gemist want ik was heel sportief op de fiets gegaan maar was vergeten waar ik precies moest zijn. Gelukkig heb ik een neef in Koudekerk die ook bij Reynaerde speelt en die te netjes is om mij te desinformeren en bijvoorbeeld naar Alphen te sturen. Familiebanden zijn zo sterk.
De match dus. Onze captain had besloten tot een tactische opstelling waarbij het hele team twee plaatsen naar links schoof. Daardoor moesten Charles en Jan-Bertus de klappen incasseren aan de hoogste borden waar inderdaad de sterkste Reynaardenaren plaats namen. De gemiddelde rating zal ongeveer gelijk zijn geweest. Het begon allemaal voorspoedig. Wouter had aan bord zes en met zwart een stelling bereikt met gelijk materiaal en ongelijke lopers waarin de loper van wit door zijn eigen pionnen werd gehinderd. Klein voordeel dus, maar volgens mij niet genoeg voor winst. Wouter bewees het tegendeel en scoorde een vol punt. Ik zelf volgde met een lekkere aanvalspartij aan bord acht. Mijn tegenstander liet in de opening al meerdere tempo’s liggen en kreeg een daverende mataanval over zich heen. Al snel daarna kwam het derde punt binnen van Jan aan bord drie, ik heb weinig van zijn partij meegekregen al stond hij wel heel overwegend.
Riant zou je zeggen, maar aan de overige borden was de situatie zorgelijk. Charles werd aan bord één regelmatig weggeschoven, Kees zag een aanvankelijk redelijk ogende stelling veranderen in een ruïne aan bord vier. Toen gebeurde het. Jan-Bertus aan bord twee hield stand in een moeilijke stelling en kwam heel goed te staan, maar kon eeuwig schaak niet vermijden. Sjaak wist aan bord zeven in een totaal verloren stelling met dreigende promotie zijn tegenstander te verleiden tot een serie slechte zetten en haalde een halfje binnen met zetherhaling. Alle ogen gericht op bord vijf dus, waar Ab een veelbelovende stelling met minuspion had zien veranderen in gewoon een stelling met een pion minder. Beide kanten loper en paard, pionnen vier om vijf. Ervaring gaf de doorslag: Ab offerde een stuk voor twee pionnen en wist – ook door tijdnood af te dwingen – zijn tegenstander remise aan te laten nemen. Wat een prachtig slot van de competitie.
gefeliciteerd, mannen! namens een evenzo trotse teamcaptain van Philidor 2!
Terecht trots zou ik zeggen, mooi gedaan en natuurlijk onze felicitaties terug
Prachtig resultaat. Paul, toch je neef ook nog maar namens je club bedanken! Voor vermaledijde klokken hebben we een speciaal kastje.