Mark van der Werf is kampioen van de Leidse schaakbond

De afgelopen twintig jaar heeft LSG het kampioenschap van de LSB uitstekend georganiseerd. Dat het niet om twintig, maar om negentien kampioenschappen gaat komt slechts door corona. In ieder geval was het tijd om de organisatie eens over te dragen. Dan is Philidor als op een na grootste club al snel in beeld voor de organisatie. De voorzitter bezweek onder de druk en zegde toe. Gelukkig wilden Jan van Amsterdam en Frank Zeven de organisatie op zich nemen en wilde Paul Oudshoorn wel als wedstrijdleider fungeren. Het opzetten van alle stukken, het indelen en vaak nog herindelen was een hele klus. Met name voor Jan, die alle partijen binnen 24 uur wist in te voeren. Dat het alleen deze keer wat later is, komt omdat het verslag op zich liet wachten. Vermelding verdient nog de webmaster, die de website in richtte en hem keurig bijhield. Complimenten aan de organisatie.

Bij een nieuwe activiteit of in dit geval een belangrijke wijziging in de speelavond is het altijd afwachten of het wil aanslaan bij het schaakpubliek. De aanmeldingen liepen aanvankelijk niet zo hard, maar met zestig deelnemers was er een heel mooi deelnemersveld. In de A-groep deden drie IM’s mee. Dat de eerste plek recht geeft op de voorrondes voor het Nederlands kampioenschap zal ongetwijfeld hebben meegespeeld. Verder leerde een blik op de deelnemerslijst dat er alleen de dames op d1 en d8 te vinden zouden zijn.

A-groep
Na de drie titelhouders veld volgde de rest van het deelnemersveld op gepaste afstand met ruim 200 Elopunten. De verwachting was dus dat één van deze drie de titel wel zou grijpen. Dat moet je dan nog wel waarmaken door de mindere goden te verslaan. Dat ging niet altijd vanzelf, zie bijvoorbeeld Polak – Van der Werf in ronde 4. In ieder geval liet het drietal tot en met ronde zes geen steken vallen tegen de lagere ratinghouders. De onderlinge partijen werden ondanks heftige strijd remise. Alle drie op vijf punten uit zes derhalve. Na de laatste ronde zouden de weerstandspunten dus weleens de doorslag kunnen geven.

Dan het verloop van de zevende ronde. Er werd stevig geknokt, zoals u in de partijenviewer kunt zien. De enige remise was tot veler verrassing in de partij Arthur Pijpers – Willem van Briemen te noteren. Na een massale afruil was de muziek wel uit de stelling. Daarna moest ik diverse clubgenoten overtuigen dat het snelle einde van de partij niet automatisch suggereert dat ik verloren had. Bert van der Marel offerde dapper een stuk tegen Edwin van Haastert. Na allerlei tactische verwikkelingen kreeg hij daar drie centrumpionnen voor. Het zag er dreigend uit, maar de pionnen werden één voor één opgepeuzeld. Met zes uit zeven was Edwin de eerste kandidaat voor de titel. De tweede kandidaat was Mark van der Werf. Tegen Robin Wooter had hij een gunstig eindspel bereikt met een verre vrijpion. Een tweede verre vrijpion dwong Robin tot overgave. Daarmee waren er dus twee spelers met zes punten op de eerste plek. Het prijzengeld wordt dan gedeeld, maar dat is voor de titel niet het geval. De weerstandspunten moesten de beslissing brengen en wezen Mark aan als nummer één. Natuurlijk is dat wat willekeurig, omdat het nogal afhangt van wat je tegenstanders presteren. Maar zowel Arthur als Edwin waren al meermaals Leids kampioen en Mark nog niet. Of het nu komt door toeval, noodlot, kosmisch evenwicht of een bug in de software, we gunnen Mark van der Werf de titel. Proficiat en veel succes bij aanloop naar het NK.

De nummer 1-2-3 van de A-groep.

De jeugdprijs in de A-groep ging naar Arthur Maters. Dat ging vrij makkelijk, want hij was de enige jeugdige deelnemer. Hij kreeg wel alle drie de IM’s voorgeschoteld. Dat geeft wel aan dat hij steeds bovenin meedraaide en gewoon een goed toernooi heeft gespeeld.

B-groep
In de B-groep ging ook drietal na de zesde ronde aan de leiding met vijf punten. In een onderling duel tussen de koplopers Abisan Pancharajah en Evert Lafeber wist eerstgenoemde te winnen. Medekoploper Floris Heuff wist aan te haken door van Jonathan Vijver te winnen. Dus ook hier eindigden twee spelers op de eerste plek. Op weerstand werd Abisan winnaar van de B-groep. De jeugdprijs ging daarom naar de nummer twee van de jeugd: Jonathan. Op de derde plek eindigden maar liefst zes spelers, wat de breedte van het veld aangeeft in de B-groep.

De prijswinnaar van de B-groep.

Mijn verslag van de B-groep is aanmerkelijk korter dan A-groep geworden. Het viel me vooral op dat partijen in de B-groep een stuk sneller klaar waren. Tegen de tijd dat ik klaar was met mijn partij en eens om me heen keek, was de hele B-groep dat ook. Nou ja, dan moet volgend jaar maar iemand van de B-groep het verslag schrijven. Want de organisatie wil het PK volgend jaar opnieuw organiseren. Tot dan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *