Op een koude zaterdagavond niet al te lang voor Kerst, speelden we opnieuw in een gezellig vol denksportcentrum met vier teams thuis. Philidor 1 speelde tegen Schaakmat Westland 1, een team dat evenals wij na vier rondes 3 matchpunten en 15,5 bordpunten had. Voor ons een tegenvallend resultaat; niet alleen kunnen we de titelkansen wel vergeten, we moeten zelfs oppassen, aangezien er drie teams zullen degraderen. Door verschillende omstandigheden moesten we deze wedstrijd met drie invallers spelen. Toch waren we niet echt verzwakt, met Jouke, Jan-Aart en Leonore als invallers voor Stef, Maarten en Robin.
Zelf was ik als eerste klaar. Mijn tegenstander koos met wit voor een niet al te ambitieuze opstelling, en toen ik dames kon ruilen bleef een gelijk eindspel over. Wit had een loperpaar en iets meer ruimte, maar ik had geen zwaktes. Beide partijen lieten zich niet verlokken de eigen stelling te verzwakken met pionnenopstoten, waardoor een evenwichtige stelling ontstond. Toen ik een van de lopers kon ruilen, bood mijn tegenstander remise aan. Op de andere borden zag het er ondertussen niet slecht uit. Verschillende spelers stonden beter en alleen Arres en Thijs leken onder lichte druk te staan.
Leonore was na mij klaar. Ze vertelde mij de laatste tijd niet erg veel geschaakt te hebben, maar speelde goed. De tegenstander verwisselde een paar zetjes in de opening, waardoor Leonore een open a-lijn en actieve stelling kreeg. Toen zwart daarna …f5 speelde, maar na exf5 niet terug bleek te kunnen slaan door tactische wendingen, was het wel gedaan met de pret. Leonore tikte de stelling soepel uit.
Jan-Aart had in een hem bekende opening voortvarend opgerukt met …a7-a5-a5 en …Dd8-a5. Wit besloot dames te ruilen, maar daarna bleef een stelling over waar weinig meer te behalen viel. De zwakke b7-pion werd gecompenseerd door een open a-lijn en actievere stukken. Toen Jan-Aart remise aanbood werd dit dan ook geaccepteerd.
Jouke had vanuit de opening druk weten te voeren op de zwakke plekken in de zwarte stelling. Eerst werd f7 onder handen genomen, waarna een paard op e6 kon landen met aanval op dame en toren. Na kwaliteitswinst moest hij er nog een tijd voor werken, maar de uitslag was nooit in gevaar. Een goede winst en daarmee was de stand 3-1.
Wessel had ondertussen ook een winnende stelling opgebouwd. Hij had in de opening en het middenspel veel sneller gespeeld dan zijn tegenstander, en had ook nog eens veel actievere stukken. Ook bij hem leidde dit tot kwaliteitswinst en hoewel de tegenstander compensatie in de vorm van het loperpaar en de enigszins zwakke zwarte koning had, bleek dit onvoldoende en kon Wessel het eindspel uittikken.
Bij 4-1 was wel duidelijk dat we gingen winnen, maar hoe groot de marge zou zijn was nog onduidelijk. Frank had een gelijke stelling, Arres stond inmiddels een pion achter en bij Thijs ging de partij alle kanten op. Thijs had een typische partij, waar na 10 zetten al veel chaos op het bord staat. Naar eigen zeggen stond hij eerst goed, toen verloren en toen weer goed, maar uiteindelijk kon hij met een truc de partij naar zich toe trekken.
Frank en Arres waren nog lang bezig, als laatste in de hele speelzaal. Frank had een gelijk dame-eindspel op het bord gekregen, waar zijn iets actievere dame me niet voldoende leek voor de winst. Toch kon hij deze dame steeds verder de stelling binnen dringen, een oog houdend op alle zwakke pionnen. Uiteindelijk kreeg hij de dame richting de zwarte koning en kon dit combineren met het naar voren spelen van de pionnen op de koningsvleugel. Zwart ging nog voor tegenspel op de damevleugel, maar dit bleek veel te langzaam en Frank kon na lang ploeteren toch het punt bijschrijven.
Bij Arres was het nog spannender. Hij was vanuit de opening redelijk onder de druk uitgekomen, om vervolgens toch een pion weg te geven. Maar hij rechtte zijn rug en begon actief tegenspel te zoeken. De tegenstander bleef nauwkeurig spelen en er kwam een eindspel op het bord beide partijen een paard en een loper plus was pionnen hadden, maar waar wit een vrije a- en b-pion had. Dit had genoeg moeten zijn voor de winst, maar Arres wist handig een pionnetje terug te winnen en wist met loper tegen paard en een pion minder de stelling nog net bij elkaar te houden. Hard werk maar toch een halfje extra.
De eindstand was 6,5-1,5 en daarmee staan we voor de winterstop weer in het linkerrijtje!