Op zaterdag 8 februari speelde het 3e team uit, in Den Haag, bij Schaakhuis. Met, na deze wedstrijd, nog 2 zware tegenstanders voor de boeg en tot nu toe slechts 2 matchpunten was het erop of eronder. Dat moesten we doen zonder de bezielende leiding van captain Jan van Amsterdam die inviel voor het 2e. Gezamenlijk namen we de trein richting Den Haag om na een korte wandeling uit te komen bij het Schaakhuis, genaamd En Passant. Ik zeg wel “gezamenlijk” maar Willem van Briemen (5) was zo sportief om weer en wind te trotseren op de fiets.
Toen we om stipt 1 uur aanvingen bleven twee Haagse borden leeg. Na een minuut of tien kwam de kopman van Schaakhuis binnen en kon Job Segers (1) aan de bak. Helaas verscheen er op het laatste bord geen speler voor Schaakhuis. Na een half uurtje werd tevergeefs gepoogd hem te bereiken en om 2 uur kon Jasper Valstar (8) het punt in ontvangst nemen. Beetje jammer, maar dat gaf hem wel de gelegenheid een verslag te schrijven. Jasper was trouwens niet eens als eerste klaar. Kort voor 2 uur had Pim Braggaar (2) het eerste halfje al op het scorebord gezet. De tactiek van captain Jan om Pim op een hoog bord een halfje te laten pakken werkt goed.
Met een comfortabele 1,5-0,5 voorsprong moest Schaakhuis komen, maar dat gebeurde niet echt. Herman van Halderen (4) speelde tegen een oude bekende en ook hier werd vrij rap de vrede getekend. Even later kreeg ook Willem een remiseaanbod. Zijn openingsvoordeel was wat verdampt, maar Willem wilde wel doorspelen. Even later keek hij eens rond bij de resterende borden en toen besloot hij zelf remise aan te bieden, hetgeen geaccepteerd werd: 2,5-1,5. Wat had Willem dan gezien?
Job had een vrij irritante gedekte pion op f6 gekregen en hield de enige open lijn onder controle. Gezien het ratingverschil zeker geen gelopen race, maar verliezen kon Job het eigenlijk ook niet meer. Jan van der Knaap (3) had zijn tegenstander opgezadeld met een achtergebleven d-pion. Kon de Schaakhuizer dat probleem oplossen in het zware stukken eindspel dat resteerde?
Ton Kohlbeck (6) ruilde zijn beide torens tegen de dame (en een pion). Vaak zijn de beide torens in het voordeel, maar hier niet. De witte koningsstelling lag namelijk geheel open. Toen zijn tegenstander een paard ongedekt neerzette viel Ton binnen met de dame op zoek naar de dubbele aanval en die werd snel gevonden. Knap punt van Ton! Ten slotte stond ook Bert de Bruin (7) helemaal gewonnen. Hij snoepte een pionnetje op h7 en leek een enorme aanval op te kunnen zetten, met een lastige penning wist zijn tegenstander dit echter te voorkomen. Bert voerde de druk op en in een afruilactie bleef hij een kwaliteit voor met behoud van aanval. Een paar krachtige zetten later was het punt binnen.
Inmiddels had Job remise gespeeld. Forceren leek niet verstandig en zijn tegenstander kon ook geen kant op. Daardoor stond het ineens 5-2, terwijl het antwoord op de eerdere vraag over Jans partij met “Nee” beantwoord kon worden. Dat duurde echter nog wel bijna 2 uur en ging als volgt. Jan wikkelde af naar een dame-eindspel waarin hij een vrijpion had, maar een 3 tegen 4 minderheid op de koningsvleugel. Zijn tegenstander zette zijn meerderheid actief in, op zoek naar eeuwig schaak, maar Jan lette goed op. Uiteindelijk gaf Jan zijn vrijpion pas op toen hij er 2 pionnen voor terug won en zo ontstond een eindspel met f- en g-pion voor Jan tegen geen enkele pion voor de tegenstander. Jan liep listig uit alle schaakjes en hield de zwarte koning weg van de pionnen.
Dankzij deze 6-2 overwinning staan we nu ineens 6e! Waarschijnlijk is de 8e plaats voldoende voor klassebehoud. Echter, het is niet ondenkbaar dat je aan het eind van het seizoen met 4 punten zelfs 9e kunt worden. Kortom, we zijn er nog niet en op 5 april gaan we verder!