Zaterdag 23 november speelde Philidor 3 tegen Delft 3. Beide teams kunnen wel wat matchpunten gebruiken, dus dit zou een vierpuntenduel kunnen noemen. Of voetbalanalisten kunnen niet rekenen, want daar komt die term vandaan. De speellocatie was alleen te bereiken via een straatdeur waar een hele poort en een plein achter schuilging. Alsof je via een konijnenhol een Wonderland betreedt. Gelukkig hadden we een geboren Delftenaar in ons midden om ons de weg te wijzen en om discussie over trein versus auto te beslechten. Het speelgebouw was ooit een school. Op de brede trappen hebben de teamfoto laten maken, want het team was compleet. Er waren geen invallers. Dus hoeven ook niet meer achteraf met fotoshop aan de slag. Alleen de meereizende teamleider Jan van Amsterdam staat er zelf niet op, want iemand moet de fotoknop indrukken. Met tegenlicht weet ik echter niet of we goed herkenbaar zijn. Ik heb de foto’s niet meer gezien. Het schoolgebouw is tegenwoordig een buurthuis en creatief centrum. Voor de speelzaal stond een zaagtafel opgesteld waar lange latten op lagen. Nogal onhandig zo precies voor de deur. Ruim dat even op, dacht ik. Het waren juist voorbereidingen voor werkzaamheden die middag. Een cursus Zelf plinten zagen voor beginners of zoiets. We lieten ons niet door het lawaai afleiden.
Jasper Valstar opende al snel de score met een vlotte winst. Ton Kohlbeck moest een gevaarlijke vrijpion bedwingen. Dat speelde hij goed en bereikte een degelijke remise met zwart. Jan van der Knaap kreeg met wit een Aljechin tegen zich. Zwart had een scherp gambiet voorbereid, maar door een handige zetverwisseling kwam de hoofdvariant op het bord. Die het zwart echter niet op het repertoire staan. Met meer ruimte en activiteit trok Jan de partij naar zich toe. Ik zelf kreeg met wit het volgende eindspel. Zwart heeft duidelijk een slechte loper, maar die loper kan wel de pionnen verdedigen. Meer hoeft zwart niet te doen. Zijn stelling is niet zomaar binnen te dringen. De loper van wit is dan wel beter, maar die heeft nog geen aanvalsdoel. Het werd een lang schouwspel in drie bedrijven.
Zwart speelde uit voorzorg 33…Tb8, waar activeren van de toren met Ke7 beter was. Wit had kunnen profiteren met 34.Th4. De h-pion is niet te dekken en moet worden opgespeeld. Na 34…h5 35.g4 breekt wit de stelling open. Ik speelde iets minder alert en moest er heel wat langer overdoen om verder te komen. Dertig zetten later stond het zo.
De g-pion is naar g5 opgespeeld. Zwart had daarbij kunnen slaan op g4 en daarmee ook de mindere loper kunnen ruilen. Een succesje voor wit. Toch is niet makkelijk om achter het bord verder te komen. De zwarte koning bewaakt het centrum en als wit op de h-lijn binnenvalt, doet zwart dat op de a-lijn. Eerst 63.Kd4 was hier heel goed geweest, maar ik dacht dat dat een zetje later nog wel kon. Er volgde eerst 63.Th1 Kg7 en nu 64.Kd4 maar 64…Te8 snijdt de koning de pas af met de toren. Het voordeel is nu wel verwaterd volgens de engine. Het juiste plan is behoorlijk diep om achter het bord te vinden, zie het naspeeldiagram.
Intussen waren er remises voor Herman van Halderen, Pim Braggaar en Job Segers. Aan bord tegen een sterke tegenstander, knap gedaan Job! Ik heb er vanwege mijn lange partij weinig van mee gekregen. Het stond toen 2 – 4 voor ons. De teamleider kwam vertellen dat remise genoeg was voor de matchpunten. Bert de Bruin ging winnen, dus had ik verwacht dat de teamleider ieder bordpunt eruit zou willen halen en mij dus bemoedigend zou toespreken om nog even te blijven zitten. Mijn tegenstander had ook al vier keer remise aangeboden, maar ik negeerde de knorrende magen om mij heen, want wit speelt risicoloos op winst. Dan komt uiteindelijk toch een nog een kans.
Zwart heeft zojuist de koning naar e6 gespeeld. Dat is onnauwkeurig, de toren moet gedekt blijven. 69.La6! Eindelijk doet de loper iets. Zwart mag niet slaan, omdat de b-pion meteen doorloopt. 69… Kd7 Na 69…Kf7 kan zwart b7 nog dekken met de toren, maar dan komt 70.Txc8 Txc8 71.Lxb7 en alle pionnen van de damevleugel gaan verloren. Nu volgde 70.Ra7. Dat wint een pion en geeft wit meteen een gevaarlijke b-pion. Niet veel later zou ook de g-pion vallen en zwart hield het voor gezien. De eindstand kwam daarmee op een fraaie 2 – 6 voor Philidor en de eerste matchpunten zijn een feit.