Door Michiel Vergeer
Afgelopen zaterdag 20 april stond de laatste ronde van de KNSB competitie 2012-2013 op het programma. Na de ruime overwinning in de vorige ronde was Philidor 1 in feite veilig: alleen als Charlois/Europoort 6,5 bordpunten meer zou halen én Spijkenisse 5,5 bordpunten meer, dan zouden we nog degraderen. Theorie dus. Tegenstander Souburg stond op een keurige derde plaats maar kon geen kampioen meer worden. Een homogeen team dat opvallend weinig invallers nodig had.
Na ruim anderhalf uur spelen zag het er niet slecht uit voor de onzen: Willem van Briemen had na de opening een pion meer. Dat gold ook voor Herman van Halderen waarbij het slechts een kwestie van tijd leek of er kwam een tweede pion bij. Aan de andere borden was er geen duidelijke tekening in de strijd. Na een kort incidentje waarbij een mobiel bellende toeschouwer uit de zaal moest worden verwijderd, explodeerde de strijd aan bord 1 waarbij de Zeeuw een paard offerde op e6. Nico Kuijf leek eerst nog weg te komen met twee lichte stukken tegen toren en pion maar hij bleef onder grote druk staan. Hij verloor na 3 uur spelen.
Aan bord 3 kreeg Arres Oudshoorn druk tegen de witte pionnen, won er één en combineerde vervolgens vlot naar winst. Wij kwamen direct daarna weer op achterstand. Piet Bakker dacht dat hij in het voordeel kwam in een open stelling, maar de tegenstander offerde zijn dame tegen toren en twee lichte stukken. Piet dacht één van de stukken direct terug te winnen, maar dat klopte niet, met verlies tot gevolg. Bij Willem van Briemen ging het eveneens helemaal mis. In plaats van zijn voordeel rustig te verzilveren liet hij zijn tegenstander in de tegenaanval een stuk winnen. Ook Guido Bakker verloor. Zijn tegenstander had consequent druk op zijn geïsoleerde pion d4. Die ging verloren en even later nog een pion op de koningsvleugel. Scherp combinerend met matdreiging maakte de tegenstander het af.
Thijs Roorda had intussen een kwaliteit plus en wist de tegenaanval op te vangen. Hij bracht daarmee de stand op 2-4 bij de tijdcontrole. Stef van der Zon stond de hele wedstrijd remise maar speelde op mijn verzoek door tot de tijdcontrole. Vervolgens stond het nog steeds remise dus werd dat toen overeen gekomen. Herman stond in een steeds verder uitgedunde stelling nog altijd een gezonde pion voor. Hij probeerde het loper tegen paard eindspel nog lange tijd in winst om te zetten. De tegenstander wist echter te profiteren van het motief van randpion met verkeerde loper die niet kan winnen tegen koning alleen. Hij wist zijn paard tegen de andere pion te offeren en remise te houden. De einduitslag 3-5 viel dus, na het aanvankelijk goede begin, tegen. Volgend seizoen beter.