Maandag 18 april op Tweede Paasdag werd er bij Philidor geschaakt. In de kampioensgroep speelde Willem tegen Tjeerd en Guido tegen mij. In de keizergroep werden 12 partijen gespeeld. Topduel hier was Paul Oudshoorn tegen Jan Bertus. Paul won en kwam daarmee aan kop in de keizergroep. Abisan offerde tegen Fabian een toren tegen twee lichte stukken voor een koningsaanval. De stukken bleken sterke verdedigers en Fabian kon de aanval overnemen met winst. De partij van mij tegen Guido was lange tijd symmetrisch. Toen de symmetrie doorbroken werd bleken mijn stukken verkeerd te staan en kwam Guido met een schijnoffer van zijn loper, die niet genomen kon worden wegens dameverlies. Later kreeg ik nog een kans om mijn toren op d5 te offeren, maar toen ik die niet greep besliste Guido de partij snel. Met nog een paar partijen te gaan is Thijs favoriet en Guido nog in de race voor het kampioenschap.
Bert van der Marel – Guido Bakker
Symmetrie ligt in de aard van het schaakspel. Zo kunnen we het bord omdraaien of spiegelen in de hoofddiagonalen. De paardensprong kent een 8-voudige symmetrie. Zo ben ik een tijd bezig geweest met aantallen kortste routes van een paard tot een vast gekozen oorsprong op een onbegrensd schaakbord. Door vakjes met een even aantal kortste routes wit te kleuren en met een oneven aantal kortste routes een kleur te geven die de afstand tot de oorsprong aangeeft ontstaat dan een fractal. Herman van Halderen heeft een computerprogramma geschreven waarmee dit in beeld gebracht wordt. In het plaatje hieronder een plaatje tot 64 sprongen vanaf de oorsprong in het midden. Het geheel lijkt op een Perzisch tapijt. Daarom is als achtergrondkleur niet wit maar donkerrood gekozen.
Paardfractal
Zouden de tapijtkunstenaars de paardensprong bij hun ontwerp gebruikt hebben?
