Door Frank Zeven
Na de eerste ontmoeting van Philidor II tegen Philidor III, die drie weken geleden in een 5½-2½ overwinning eindigde voor Philidor II was het afgelopen maandag 16 november tijd om LSG V te ontvangen. Dat team had in de eerste ronde een nederlaag geleden tegen Voorschoten III. Winst voor ons zou ons meteen “losmaken” van dit niet te onderschatten LSG-team….
Vol goede moed en voltallig traden wij aan. Een kleine wissel aan het eerste en derde bord. Die leek niet verkeerd uit te pakken, aanvankelijk. Ik moet zeggen dat ik slechts vluchtig bij de verschillende borden heb gekeken, want ik had het te druk met mijn eigen partij.
Vrij snel (binnen een uur) was er een logische remise aan bord 7. Maarten van Veen had zwart, pakte ruimte op de damevleugel, maar de witspeler schoof die dicht. Maarten had de koningsvleugel open kunnen breken, maar het was zo’n stelling dat degene die actief wil worden zichzelf in de problemen zou brengen. Dat gold voor beide spelers! Dus vrede en een plusje, want remise met de zwarte stukken is gunstig.
De overige 7 borden lieten gevechten zien die de volle avond in beslag namen. Robin kreeg een remiseaanbod aan bord 2, maar de situatie aan de andere borden was niet overtuigend. Op dat moment was ik gelukkig dat ik Robin door heb laten spelen, want hij kreeg niet veel zetten later een gewonnen stand.
Ikzelf heb met zwart aan bord 5 tot zet 27 gedrukt gestaan, maar solide. Fritz gaf nooit minder dan -0,60 voor mijn stelling. En op het moment dat ik met een mooi paard wits vrijpion “blijvend” kon blokkeren en er omheen kon spelen, deed mijn tegenstander een paar mindere zetten achter elkaar. Ik kon toeslaan, een stuk winnen, mat dreigen, actief blijven en de dreigende vrijpion neutraliseren. Wit gaf op. 1½-½ was de stand. Een blik op de overige borden gaf een zeer gunstig beeld:
Wessel Braggaar aan bord 1 had met zwart de ruilvariant van het Frans tegen zich. Speelde dat bekwaam, met een heel klein voordeeltje. Kwam in een dame-eindspel terecht, dat steeds optisch beter of winnend leek, maar de tegenstander maakte – ondanks zijn grote tijdachterstand – zoals Wessel zei “geen fout” en remise werd een feit.
Willem-Jan had aan bord 3 ook de ruilvariant van het Frans met zwart en had een nadeeltje. Een nare penning die een dubbele c7c6-pion opleverde en een geïsoleerde a-pion en een zwakte op c5 en een ingesloten koning op b8-b7-a8-a7. Wit kon actief worden op de koningsvleugel en via de open centrumlijn en zwarts stelling stortte in. 2-2….
Wadim speelde met de witte stukken ook een Franse partij, die spoedig een stelling met alleen maar lichte stukken en pionnen opleverde. Wadim speelde positioneel ijzersterk. In het zwarte kamp zaten de grootste zwaktes. Zwart kon op een gegeven moment zijn pion achterstand neutraliseren, maar moest dan een pion door laten lopen. Hopeloze zaak: 3-2!
Richard aan bord 8 speelde met wit een razend moeilijke stelling. Een volledig open stelling. Niet te berekenen, maar zag er remise-achtig uit. Dat werd het ook, hoewel omstanders even dachten dat Richard had gewonnen!??! Ik hoorde alleen dat laatste en dacht de vis op het droge te hebben. Het vlaggetje van de zwartspeler knipperde immers -.0.00!! Helaas was dat het geval toen de beide spelers al even over de remisestelling aan het napraten waren….
Ton aan bord 6 had met wit ook een razend lastige stelling. Kwam daar goed genoeg uit, leek remise te halen, maar heeft zich in de klok vergist. Die 10 seconden extra zijn dan wel leuk, maar eigenlijk moet er a-tempo gezet blijven worden. Dit haalde Ton niet en ging door zijn vlag in een theoretisch verloren eindspel (pion minder) maar praktisch niet in korte tijd door de zwartspeler te winnen. Dit was een echte tegenvaller. 3½-3½.
Nog steeds geen man over boord, want Robin stond toch gewonnen?! Ja, dat wel, maar pech sloeg toe… Robin liet zich foppen en ging in gewonnen – weliswaar uitgedunde – stelling (het leek met een stuk meer) in de tijdnoodfase onderuit. Zwart had een aantal geforceerde schaaks die mat opleverden met de witte koning op g1, pion op g2 en zwarte dame op g3 en zwarte toren op e1…
Het schaakspel en dan vooral zo’n teamgevecht… wat kan het soms hard zijn, want na goed natellen hadden we dus verloren, niet eens een gelijk spel en ook niet de lange tijd haalbare winst! Toch weer LSG dat met twee punten naar huis ging! In de bar overigens heel sportief nog lang nagepraat onder het genot van een biertje en elkaar succes gewenst tegen de andere teams! Belangrijk wordt voor ons om tegen Voorschoten III te winnen. Dan is de spanning weer terug!
Op moment van schrijven speelt Philidor III tegen Oegstgeest II: Doe je best mannen! Pak van de concurrenten zoveel mogelijk punten af, zodat er 1 Philidorteam wellicht deze Promotieklasse-competitie wint!