Door Ruud Lippens
We waren allemaal op tijd, begonnen allemaal ijverig met het neerzetten van de tafels, maar hadden beter even kunnen wachten op de wedstrijdleiding. Niet zo erg eigenlijk, want wij hebben op deze manier wat werk gedaan voor het andere externe team. Het kwam goed uit dat de jeugd heeft gespeeld in de andere zaal. In deze stille ruimte konden zij zich ook beter concentreren.
We waren allemaal vol goede moed, terwijl wij wisten dat de jeugd van op Eigen Wieken een goede schaakopleiding krijgt en snel de kneepjes te pakken kan krijgen. Nu, dat is gebleken. Wij hebben verloren met 2 tegen 4. Overtuigend. Ik heb doorslagvelletjes gekocht bij Het Paard in Amsterdam, om thuis de partijen rustig na te kunnen kijken en er misschien iets zinnigs over te zeggen, en dat ga ik nu doen.
Jetze Heun (die vindt dat ik eigenlijk aan het eerste bord moet zitten) speelde met zwart aan bord 1. Hij speelde Schots met zwart tegen Mark van der Ploeg en verloor al vrij vroeg een pion. Er werd verder heel rustig afgewikkeld naar een eindspel waarin wit gewonnen stond. Aan het tweede bord zat Charles. Ik vond hem heel aardig spelen en daardoor zette ik hem aan het tweede bord. Hij maakte een grap over een tactische opstelling, maar dat was echt niet de bedoeling. In zijn partij werd na de derde zet al afgeweken van de openingentheorie. Charles was begonnen met een c4 flankspel. In het middenspel gaf hij zijn toren voor een zwartveldige loper, ook kwam zwart in het bezit van een gedekte vrijpion op e4 , terwijl het paard van Charles op de onderste rij van zwart buiten spel kwam te staan en daardoor niet meer samenwerkte met de andere stukken. Een moeilijke partij. Na een zware strijd moest ook hij opgeven. Hans Vodegel redde de eer van ons team nog een klein beetje door remise te maken. De gegevens van zijn partij heb ik niet gekregen.
Daniël won verrassend door een toren te verzetten naar e1 die gedekt in de lijn van de zwarte dame-koning stond. Hij speelde met wit de Aljechin verdediging, waaruit moeilijk spel kan voortkomen, maar met succes. Henk Postma speelde de Siciliaanse Draak, waarbij wit met Lc4 naar buiten kwam. Henk had in zijn partij ruimtegebrek, wat mijns inziens veroorzaakt werd door het gebruikelijke Le6 in de Siciliaan. Zijn koningstoren kon ook geen ruimte krijgen. Ondanks dat heeft hij zich sterk verdedigd, doch uiteindelijk tevergeefs. Ikzelf speelde tegen clubgenoot Tim en heb bijna de hele partij goed gestaan. Wij speelden een onbekend damegambiet, waarbij ik een kwaliteit voorkwam. Fritz geeft vele kansen aan die ik had laten glippen, en de ijverige Tim bleef doorknokken. Uiteindelijk gaf ik door een foute koningszet de gelegenheid tot een venijnig schaak van het zwarte paard, waardoor ik de kwaliteit weer kwijtraakte. Alle winstkansen waren hierdoor als sneeuw voor de zon verdwenen en ik was blij, dat hij mijn remiseaanbod accepteerde.