Inter Nos 1 – Philidor 5 4,5-3,5
Door Jetze Heun
We stonden met 3,5-0,5 voor, en toen ging het toch nog mis in het knusse Boskoopse zaaltje waar precies 16 schakers in passen. En als je vanaf je werk rechtstreeks een schaakpartij in dendert, dan is een avond lang.
Als je als Philidor 5 in een klasse speelt waar ook eerste achttallen van een vereniging in mee spelen, dan kom je dan vaak sterke spelers tegen aan de hoge borden. Tegen Inter Nos 1, hadden René en Roel de ondankbare taak om de ijzers uit het vuur te slepen tegen twee spelers die elk ruim 250 elo-punten meer veroverd hebben. Bij de bokkenbeker hebben we daar iets op gevonden, maar zover is de LSB nog niet, toch eens voorstellen. Ook nu bleek dat aan het einde van de avond de zoveel hogere elo-speler meestal wint. Weliswaar na een lange, lange strijd …… Roel had met zwart maar een beperkte ruimte om te manoeuvreren, kwam bewust of onbewust (?) niet aan rokeren toe, zijn konings toren en paard kwamen slecht in het spel, waarna een doorgebroken witte a-pion en inbraak van de witte dame hem fataal werden. René, met wit, heroverde de open c-lijn, kwam met toren op de 7e rij, maar dat was net niet voldoende om de achterstand van 2, later 1 pion te compenseren; de samenwerking van de zwarte stukken was iets beter en de zwarte b-pion rukte genadeloos op.
De andere spelers hadden ‘gelijkwaardige’ tegenstanders, maar haalden daar net niet genoeg punten uit. Onze topscoorder Ed (nu 3 uit 3) wist zijn tegenstander al te verschalken in de opening, een beetje gelukkig, maar geluk dwing je af; een snelle overwinning was het resultaat. Uit mijn rechter ooghoek zag ik Piet tevreden een vrij snelle remise spelen en daarna in een ander zaaltje enthousiast napraten; dat zit dus wel goed.
Hans en Jetze hadden tijdens de gezamenlijke reis besloten niet de verkeerde helft van hun getormenteerde schaakbrein in te zetten: geen tijdnood creëren, niet op de verkeerde momenten lang nadenken, niet te veel vertwijfeling, heldere denklijnen, niet-niet op je handen zitten, geen overmoed bij een goede stand, extra fanatiek bij een tegenslag. En zie: verstandige solide zetten die leidden tot twee regelmatige overwinningen.
Helaas zat Erick niet bij dat reisgezelschap, want hij zei na afloop dat hij door te snel spel een slordigheid beging. Nu noem ik Erick altijd de come-back kid, je moet hem 2x verslaan. Echter, toen het weer de goede kant opging, volgde een tweede onnauwkeurigheid in een uitgedunde stelling en toen was de achterstand van een paard en een pion ook met actief spel niet meer op te lossen.
Wim, met wit, had een solide en veel belovende stelling met goede aanval. Halverwege stelde hij voor op winst te blijven spelen. “OK, maar alsjeblief niet alsnog verliezen”. Helaas, toen de aanval niet doorsloeg werd Wim als laatste na een lange avond, met 14 opdringende toeschouwers, ineens te onnauwkeurig om de remise, die zeker in het verschiet lag, binnen te halen. Nu is er niets gemakkelijker dan het als toeschouwer beter te weten dan de spelers achter het bord. Maar toch ….
Als gevolg van deze uitslag wachten Philidor 5 nog minimaal 1 en misschien 2 vier-punten wedstrijden. Spannend dus. Despereert niet, wij versagen niet.