Door Bas J. van der Net
In de lange avond van 28 op 29 februari 2012 – je weet dat je de volgende dag niet jarig moet zijn, want zoiets gebeurt slechts 1x in de vier jaar – moest Philidor 3 aantreden tegen het sterke team van LSG 6, waarvan de eerste helft zo’n 120 tot 250 punten meer aan rating heeft. De onzen, die de matchpunten hard nodig hebben, lieten zich echter niet kisten. Toen ik na half tien de schade opnam, constateerde ik dat overal spannende, ingewikkelde middenspelen op het bord stonden. De onzen vochten voor wat ze waard waren, ook in de tweede helft van de teams, waar de ratings wat beter in evenwicht waren. Het zou zelfs een kleine victorie kunnen worden dankzij de tweede helft, als alles meezat. Maar dat lukte toch net niet!
Aan bord 1 trok Michiel Vergeer vanuit een aanvankelijk degelijk ogende opstelling na een combinatierijk slotspel van de geroutineerde Tolenaar helaas juist aan het kortste eind. Ook aan bord 3 kon Bernard Schelhaas een spannende, zeker niet kansloze partij in een eindspel van toren tegen twee lichte stukken van Gevers niet redden. En hoewel Paul Oudshoorn aan bord 4 lang kon standhouden tegen een wreed oprukkende pluspion van Stins, moest hij zich uiteindelijk toch gewonnen geven door dit ruwe kleinood. Dit alles deed onze Jan van der Knaap niet versagen. Als een ferme Leidse geus bracht hij tegen een 250 punten hoger gerateerde Spaans (na een voor zijn tegenstander verwarrend stukoffer in een ziedende koningsaanval langs opengebroken zijlijnen gebracht te hebben) een smaakvol pot hutspot voor de onzen binnen. Derhalve: 3:1 aan de eerste vier borden voor LSG 3. Daar was de Spaanse furie te machtig, en behoefden we nog haring en wittebrood.
Maar de wittebroodstijd kwam. In de tweede helft bleken de stellingen van LSG veel kwetsbaarder. Ging het bij nestor Ab Smit aan bord 5 tenslotte nog mis vanuit een veelbelovende stelling met pluspion (als gevolg van een triviale penning van zijn toren door een meeloper van opponent Beetstra, wiens koning eigenlijk al midden op het bord hopeloosverdwaald leek), de laatste drie borden van Philidor bliezen daarentegen wel hoog van de toren en triomfeerden zo waar keurig met pek en veren.
Zo speelde youngstar Mabrouk weliswaar een moeilijke partij met ongelijksoortig materiaal tegen de dame, maar toen de rook was opgetrokken bleek hij een extra loper bemachtigd te hebben uit de vijandige schans en bracht hij na een patwending omzeild te hebben tegen Zeevaarder, aan bord 6 met verve een vol punt binnen. Dat liet invaller Piet Zwetsloot niet op zich zitten, want hij zette in een gave positiepartij aan bord 7 opponent Korving zo vast dat die geen vin meer kon verroeren en beslissend materiaal moest afstaan en zich uiteindelijk gewonnen moest geven. Piet Stavast zal vaste captain Jan van Amsterdam, die verhinderd was, genoegen hebben gedaan!
Last but not least, bleek Erwin Fakkert aan bord 8 zijn goede vorm van het Noteboom- toernooi vastgehouden te hebben en in een kleurig verworven eindspel van twee goed samenwerkende lopers tegen een toren van straffe verdediger Schenkelaars behield hij het overzicht en de overhand en bracht ook hier een begeerd winstpunt binnen. Daardoor: 1:3 aan de laatste vier borden ten gunste van Philidor 3. En de Spanjaard liet Spaans benauwd nu haring en wittebrood achter voor onze reuzen.
De schrikkelnacht deed LSG 6 nog niet jarig zijn en leverde Philidor 3 een dik verdiend gelijkspel; van 4:4 op en noteerde een voor handhaving in de eerste klasse belangrijk matchpunt. Complimenten aan team 3 voor deze mooie match met “”fighting chess””. Jullie rapporteur/ supporter heeft genoten en het is stellig een opsteker voor het vervolg !