Door teamleider Frank Zeven
Maandagavond 11 november stond de tweede externe wedstrijd op het programma tegen het niet te onderschatten Oegstgeest 3. Nadat de eerste wedstrijd tegen Voorschoten al in 6-2 eindigde en de bekerwedstrijd tegen Utile Dulci ook, was het gisteravond wéér raak! Als teamleider ben ik natuurlijk zeer tevreden en kan me geen mooiere start wensen. Doorgaan zo!
Op het allerlaatste moment moest Maarten van Harten afhaken vanwege toetsweek op school. Dat was erg jammer. Gelukkig was Jan van der Knaap bereid in te vallen op bord 7. Jan stond de hele partij beter, was als allerlaatste nog bezig, maar kwam helaas niet verder dan remise. De klok ging intussen ook al parten spelen. 6-2 was toen een feit. Als playing captain heb ik lang niet alles gezien, maar wel genoeg om wat te vertellen.
Het eerste was Wadim met zwart klaar met een nuttige (correcte?) remise tegen Jan Bey. Wadim speelde de Aljechin verdediging. Wit speelde de jachtvariant: 1.e4-Pf6, 2.e5-Pd5, 3.c4-Pb6, 4.c5-Pd5 en toen 5.Pc3. Er werd vrij snel veel geruild. De eindstelling was potremise.
Willem Jan stond vanuit de opening met zwart gedrukt, maar wist het hoofd koel te houden, gunstig af te ruilen en een eindspel over te houden met een pion meer. Toen wit een vork toeliet was het meteen afgelopen. Dat is wel aan Willem Jan besteed!
Wessel (ook toetsweek, maar met een gunstig rooster en vol vechtlust met 100% score) stond met zwart goed tegen Goudriaan, kwam nog beter te staan, zette wit in een drukke, volle stelling bijna pat en kon na een overbelastingcombinatie een vol punt incasseren. Vader Pim kwam met wit veel materiaal voor. Pim moest wel oppassen dat er geen grappen met eeuwig schaak op het bord kwamen. Een promoverende a-pion gaf de doorslag. De zwarte tegenschwindel kon snel geneutraliseerd worden.
Ikzelf kon met mijn b2-b4 geen groot voordeel krijgen. Het kleine voordeeltje was niet genoeg: remise in het verre eindspel. Zeer taai verdedigd door Binnendijk. Ik heb het lang geprobeerd, maar het mocht niet baten.
Ton Kohlbeck, die in bloedvorm verkeert, pakte direct vanuit de opening ruimte en stellingvoordeel. Hij moest wel heel precies blijven spelen. Ton kwam in een paardeindspel met 1 pion meer terecht en wist dat vakkundig om te zetten in winst.
En dan nog Harry van Vliet, die gedegen een gewonnen stelling op het bord toverde. Op het laatst met nog weinig tijd op de klok vergaloppeerde hij zich. Harry liet een aftrekschaak toe en verloor een kwal. Hij had nog wel ruimtevoordeel en activiteit, maar tegenstander Harro Weiland bood remise aan: ook hij had weinig tijd over en er werd besloten tot remise.
Bij elkaar opgeteld een keurige overwinning: geen verliespartij. Op naar de volgende ronde!