Philidor 1 ongeslagen kampioen

Door Michiel Vergeer

De afgelopen maand maart heeft Philidor 1 goed geboerd. Zelf alles gewonnen, alle achtervolgers verloren punten. Drie matchpunten voor met nog twee wedstrijden te spelen is een riante uitgangspositie. Clubleden begonnen al te feliciteren maar dat was nog te vroeg. De komende wedstrijden beginnen met 0-0, zei ik en vrij naar Johan Cruyff: je kunt pas bordpunten scoren als de klok is aangezet. Op zaterdag 11 april konden wij het karwei afmaken in de uitwedstrijd in Roosendaal tegen De Pion 3. Voorzitter Gerard Visscher ging als supporter mee. De wedstrijd begon al om 12 uur en na het passeren van de wegwerkzaamheden bij het Prins Clausplein waren we er ruim op tijd. We werden welkom geheten door hun voorzitter Charles Kuijpers die we nog kennen uit zijn Leidse tijd. Hij pepte onze tegenstander nog eens op, maar onder leiding van de neutrale scheidsrechter en clublid van concurrent Charlois-Europoort, de heer Osinga, gingen we onverstoord van start.

Meteen kwam er al tekening in de strijd. Ik zag Arres eerst een, even later twee pionnen voor komen in een soort Roosendaals gambiet. Ik zag wel open lijnen en aanvalskansen voor de offers maar volstrekt onvoldoende. Herman daarentegen verloor snel een pion en de kwaliteit. Thijs en Guido waren in de aanval. Bij Thijs bleven beide koningen in hun uitgangspositie in het centrum. Hij gaf zijn g en h-pion voor aanval en compensatie op de damevleugel. Na dameruil werkten zijn stukken veel beter dan zijn tegenstander. Na ruim twee uur spelen kwam de eerste uitslag van Maarten: remise. Hij kon na vele afruilen en ondanks optisch ruimteoverwicht niet in het voordeel komen. Gezien de andere borden hoefde hij niet op buigen of barsten te spelen. De geblesseerde Arres (beenblessure door voetbal) bracht ons op voorsprong. Zijn tegenstander offerde nog een derde pion, stak veel tijd in het zoeken van aanvalskansen die o.a. met g7-g6 gemakkelijk werden opgevangen. De tegenaanval leverde vlot een mat op. Thijs bracht het volgende punt binnen. Zijn aanval won snel een stuk en de afwikkeling naar winst ging in een rechte lijn door. Dit gebeurde helaas ook bij Herman. Hij won de kwaliteit terug maar het pionnenvoordeel op de damevleugel kon hij niet pareren. Tussenstand 2,5-1,5 voor ons. Voor de achtste keer deze competitie een voorsprong halverwege! Guido combineerde in de open stelling na dameruil met succes tegen de opgerukte pion op d4. Hij dreigde met zijn toren op de achtste lijn mat achter de paaltjes op de h-lijn te geven. Hij zette niet onmiddellijk door, maar even later kreeg hij alsnog de kans om het mat uit te voeren.

Toen was wel duidelijk dat we gingen winnen. Bij Stef was de hele partij volkomen gelijk opgegaan met een eindspel met ongelijke lopers als uitkomst. De 4-2 was er rond half vier. Nico had ondertussen druk gekregen op een losse pion op c6 en leek te gaan winnen. Léonore had nog een bord vol stukken met onduidelijke stelling. In tijdnood combineerde zij scherper dan haar tegenstander. Zij bracht zijn dame zo in het nauw dat de dame verloren ging tegen een toren. Zijn tegenaanval ving zij bekwaam op en ze won met mat in de aanval. De winst was binnen! Nico was er ondertussen anders dan ik dacht niet doorgekomen en nam genoegen met remise. Om tien voor vier hadden we de wedstrijd met 5,5-2,5 gewonnen en waren we kampioen! Met 15 uit 8 hebben we dit seizoen uitstekend gescoord en als team geen slappe dag gehad! Een verdiend kampioenschap!