Door Bas J. van der Net
Het was op 12 maart 2012 weer een spannende bewogen schaakavond op onze schaakclub. Tussen de door de familie uitgestalde roerende erfenis van Ton Bokern aan schaakboeken en zelfs een schaakschrift van rond 1940 in karakteristiek schoonschrift uit een rijk verleden, speelde een flink gezelschap aan interne schaakspelers naast de centraal staande externe competitiespelers. Jan van Amsterdam en schrijver dezes vonden nog juist een plek naast deze elite in de overvolle gezellige speelzaal. En van die sfeervolle plaats hadden we geen spijt, al was de oplopende spanning snel behoorlijk voelbaar !
Want Philidor 5 begint steeds beter te draaien en zorgde voor een geweldige STUNT door Voorschoten 4, een ervaren en sportief team, de eerste nederlaag toe te brengen. De dag erna kreeg ik dan ook een nog steeds terecht uitermate tevreden teamcaptain Peter Bon aan de lijn, die nota bene weer voor een gewogen opstelling met twee invallers had moeten opteren, maar dat was aan het gemotiveerde spel op de borden met wisselende kansen beslist niet te merken.
Aan bord 1 speelde Wouter Roorda koel en kundig als de vroege lente naar remise, hij groeit in zijn kopmanschap. Roel in’t Veld brengt rust en stabiliteit in het team en bleef anders dan zijn tegenstander alert tot in het eindspel, hetgeen een fraai winstpunt aan bord 2 opleverde. Victor van der Kloet nam aan bord 3 in een partij met materieel wisselende kansen creatief de eindstoot voor zijn rekening en wist zo waar de dame van zijn opponent met zijn charmes buit te maken. Ook hier een belangrijk vol winstpunt voor de onzen dus. Aan bord 4 hengelde superinvaller Max Leiwakabessy heel lang door om een toreneindspel naar zich toe te trekken, maar ondanks tijdsdruk bleef uiteindelijk een toereikend half punt op het scorebord staan. Daardoor brachten de eerste vier borden een ruime voorsprong met drie volle punten voor Philidor op tegen de koploper, daarvan kun je slechts dromen en dat kan verderop niet zo maar ongedaan worden gemaakt. Dat bleek ook nu uit de gang van zaken in de tweede helft…
Dit smaldeel van Philidor 5 kent veel routine en hield knap stand, c.q. de schade beperkt.
Aan bord 5 bereikte betrokken teamcaptain Bon met fighting chess de veilige remisehaven en nestor Hans Vodegel haalde aan bord 6 na aanvankelijk materieel voordeel een keurige plusremise binnen. Aan bord 7 genoten we opnieuw van de ontzag uitstralende invaller René van den Berg, die nuttig remiseerde tegen de door de wol geverfde, sympathieke teamcaptain van Voorschoten, Teun Meirink. Ook aan bord 8 speelde Piet Warmenhoven een aanvalslustige en ingewikkelde partij waarin uiteindelijk de tegenstander op kwaliteitswinst en verder opgerukt pionnenspel kon bogen. Hier bleek de enige partij voor de onzen net niet te houden, maar dat bracht de eindoverwinning van Philidor 5 niet meer in gevaar.
Een knappe eindoverwinning van 4,5 tegen 3,5 voor de mannen van stuntman Peter Bon was een feit en hiermede heeft dit team van koppensnellers zich welverdiend in het hart van klasse 2A genesteld. En wie weet wat er in perspectief nog mogelijk is met de leuke mix van gevorderde jeugd en gevestigde experience die ook dit team rijk is!? En de invallers mogen vast terugkomen, graag mijns inziens!
De ontlading bij de spelers hierna was merkbaar en begrijpelijk groot ook voor de omstanders. Er is nog flink nagenoten in de analyse, aan de gelegenheidsboekenstal en aan de knusse bar. Zo bleef het nog lang prettig druk, ook in de omliggende wandelgangen. Veel dank aan team 5 voor de mooie avond en de club heeft voor jullie in de late avond nog gezongen: O lentezang, o vreugdelied, Philidor 5 is herboren, naar U ziet!
Dat hebben jullie toch wel gehoord of zaten jullie toen al nafeestend thuis…?!