Door Michiel Vergeer
In de laatste ronde van de KNSB competitie stond zaterdag 25 april voor Philidor 1 de thuiswedstrijd tegen DD 2 op het programma. Voor beide teams stond alleen de eer op het spel: wij waren al kampioen, DD al veilig. Heel anders dan de laatste ronde vorig seizoen toen DD zich op het nippertje redde van de degradatie en ook Philidor nog op zijn tellen moest passen. Voor de wedstrijd werden wij met het kampioenschap gefeliciteerd door teamleider Theo van Vorselen van DD2. DD 2 kwam met enkele invallers al taxeerde ik zeker good-old Jan Joost Lindner niet als een verzwakking.
Na anderhalf uur zag ik nog geen verbroken evenwicht. Maarten speelt een gambiet met aanval voor de geofferde pion, Herman snoept met zijn paard een pionnetje op a7. Het zag er hebzuchtig uit maar met sterke loperzetten kon hij de pion vasthouden. Nico kreeg een geïsoleerde e-pion tegen Alexander Münninghoff, Stef bezorgde zijn tegenstander Jos de Waard een dubbelpion, ontnam hem de rokade en na dameruil centraliseerde hij zijn koning met aanval. De partij van Thijs leek het spectaculairst. Zijn koning bleef in de beginstand, zijn aanval ging over de half-open g-lijn. Bij Arres, Guido en Léonore zag ik nog geen tekening in de strijd.
Na ruim twee uur spelen kwamen we in het voordeel. De aanvallende Maarten verdiende niet alleen zijn pion terug maar won ook de kwaliteit. Met twee torens tegen een toren en paard dacht ik dat hij de partij vlot ging uitschuiven. Herman won ondertussen ook de kwaliteit maar dat was tijdelijk. Hij gaf die terug om de tegenaanval tegen te houden en zijn pion plus te activeren. Nico posteerde met zwart zijn paard als een soort octopus op d3, gedekt door de isolanus op e4. Zijn positie was echter wankel en kon worden aangetast door pion f3. Zijn tegenstander dacht met een schijnoffer van zijn paard winnend voordeel te halen maar overzag dat Nico met zijn loper een tussenschaakje kon geven. Het paardoffer betekende echt stukverlies. Dit bracht ons op voorsprong. Thijs ondervond dat zijn tegenstander Lindner houdt van scherp combinatoir spel. Thijs leek in gevaar maar wikkelde even later af naar remise. Herman demonstreerde zijn eindspeltechniek en bracht zijn a-pion gesteund door de dame naar de overkant en neutraliseerde tegelijkertijd de tegenaanvallen (2,5-0,5). Léonore won in het centrum met pionopmars terrein en offerde eerst een toren en een pion voor twee paarden. Daarna won zij pionnen en demonstreerde hoe twee lichte stukken sterker zijn dan de toren. Nog voor de tijdcontrole was het punt binnen.
Stef had zijn kleine overwicht vastgehouden en wikkelde in de stijl van Magnus Carlsen af naar een gewonnen paardeindspel (4,5-0,5). Arres had tegen zijn taaie tegenstander een pionnetje buit gemaakt maar winst leek in het eindspel met ongelijke lopers en torens nog een hele klus te worden. Maar het was de middag van de koningsmarsen. Ook zijn koning rukte beslissend op. Scherpe strijd was er aan bord 1 tussen Guido en zijn net als hij deze competitie nog ongeslagen tegenstander. Guido won op de koningsvleugel een pion maar zijn tegenstander deed hetzelfde op de damevleugel. In tijdnood stoomde deze b-pion onhoudbaar door en moest Guido bij de tijdcontrole de strijd staken. Maarten stond nog steeds een kwaliteit voor maar met beiden nog maar één pion kwam hij er nog niet zo gemakkelijk door. Door de toren af te ruilen tegen het paard won hij de laatste pion en de partij. Met 6,5 uit 7 werd hij onze topscorer.
Onze 6,5-1,5 winst op DD 2 betekent dat wij met 17 uit 9 het seizoen overtuigend hebben afgesloten. We gaan vol zelfvertrouwen naar de tweede klasse! Onze voorzitter kon ons en de in grote getale opgekomen supporters feliciteren met dit mooie seizoen. We hieven het glas om vijf uur!