Felle strijd in Delft leidt tot matchpunt Philidor 2

Door Frank Zeven

Op 14 december mocht Philidor 2 aantreden tegen het sterke DSC 2. De Delftenaren hebben op papier een sterkere ploeg dan wij, met een paar toppers op de hoge borden. Joram Op den Kelder bijvoorbeeld met 2288 Elo achter zijn naam en nog een paar cracks…

Toen wij echter arriveerden op de speellocatie werd al snel duidelijk dat DSC1 een invaller nodig had en dat CM Bram van der Velden (2186 Elo) daar moest spelen en dat DSC2 op het allerlaatste moment een invaller had geregeld, die aan bord 8 bleek te hebben plaatsgenomen. Nou maar hopen dat dat ons een verlichtinkje zou geven.

De wedstrijd begon voortvarend. Opnieuw was ondergetekende Frank Zeven snel klaar (als eerste dit keer!) met een bizarre gebeurtenis op het bord. Mijn tegenstander laat in 13 zetten zijn dame insluiten. Ik zal het beeld geven: zwarte dame op d8, zwarte loper op c8 en c7, zwart paard op d7, zwarte toren op e8, zwart paard op f6. En ik mag een paard plaatsen op c6. De tegenstander zei nog even “what the f**k” en gaf verbijsterd op. Dat was een snelle 1-0 aan bord 7! Bord 8 met Richard Koes was niet lang daarna óók klaar. Richard leek een goede partij gespeeld te hebben, maar vanochtend bij de mail vertelde hij me dat hij geluk gehad heeft: “Het gaat om de stelling in de partij E. Huisman-R. Koes na de zetten 1. f4- e5 2. fxe5-d6 3. Pf3- dxe5 4. e4-Lc5 5. d3-Pf6 6. Lg5. In deze stelling overwoog ik eerst 6.. h6 of Dd6, maar na een tijdje zag ik ineens de ‘briljante’ zet Lf2+ en speelde die ook. Mijn tegenstander geloofde me en speelde 7. Ke2 waarna ik na 7..Lb6 erg goed stond en uiteindelijk won. In werkelijkheid is Lf2+ echter geen briljante zet maar een regelrechte blunder. Wit staat namelijk gewonnen na 7. Kxf2 Pxe4+ 8. dxe4 Dxd1 9. Lb5+, deze laatste zet zagen mijn tegenstander en ik dus allebei over het hoofd.” Maar goed, de 2-0 voorsprong was wel erg lekker!

Het was ook belangrijk want zowel Jan Aart van der Steen als Bert van der Marel hadden het zwaar. Jan Aart was in een alles of niets stelling gekomen. Aanval op de zwarte koning, maar bijna niet uit te rekenen. Materiaalbalans onbelangrijk. Ik geloof dat er op een gegeven moment drie stukken waren gegeven, die de koningsvleugelpionnen allemaal hadden opgepeuzeld. Jan Aart had paard en dame en toren in de aanval. Altijd gevaarlijk, maar … de aanval werd afgeslagen. In de analyse gaf Jan Aart aan dat Joram een paar finesses niet gezien had en dat het dus ook gemakkelijk fout had kúnnen gaan voor zwart. Maar ja, dat is achteraf: in de partij gaat deze sterke tegenstander gewoon voor “zeker”. Bert had zwart en kwam in een moeilijke theoretische variant terecht, die hij wel kende, maar waarin de witspeler op één moment afweek en Bert achter het bord een computerzet had moeten vinden. Dat deed hij niet en werd langzaam maar zeker opgerold. Stand 2-2.

Het werd weer 3-2 voor ons, toen Wessel een mooie partij wist te winnen. Ik dacht even dat Wessel de controle kwijt was, maar hij deed een paar schitterende zetten. Vooral zwarts pion naar f5 was mooi. Aanval op de dame. De dame kon de pion gewoon slaan of moest opzij, maar zou dan cruciale velden prijsgeven. Dit gebeurde ook en Wessel maakte het keurig af, ook al stond zijn koning in een hele enge dame-paard-aftrekaanval.

Maar nu kwamen we op 3-3 en 3-4 achterstand door verliezen van Willem van Briemen, die een aardige tot goede stelling leek te hebben. Hij offerde een pion voor activiteit en open lijnen in het centrum, waar de zwarte koning vastgehouden werd. Het sloeg helaas niet door. Zwart won onder andere door een nare pionvork. Oók Herman van Halderen moest in het stof bijten. Hij had een prachtige aanvalsstelling opgebouwd, maar had hier wel twee pionnen in gestopt. De aanval moest dus wél doorslaan, anders zou het eindspel kansloos verloren zijn geweest. Steeds dacht ik dat het ging gebeuren, maar steeds wist de zwartspeler zetten op het bord te toveren die nét alles bij elkaar hielden. Zwart wist zich te bevrijden, de toren die lang op h8 had gestaan kon na Kg7 ook naar de c-of d-lijn. Toen was het helaas afgelopen en stond alleen de partij van Robin Wooter nog op het bord. Tegen de ons bekende Talitha Munnik had Robin een pionnetje gewonnen en een betere stelling, maar het was nog niet één twee drie duidelijk. Robin hield het hoofd koel en deed op gegeven moment de zet die ik ook hoopte: Tc8! En de zwarte dame kon dan niet op d6 slaan vanwege Lc7 met röntgenaanval op h2, waar deze loper samen met de zwarte dame snel mat zou gaan geven. De partij duurde nog even voort, maar de uitslag stond vast. Winst voor Robin en een prachtige 4-4. We waren tevreden! 8 beslissingen: wat een strijd. De Indiaer smaakte goed. Lekkere gerechten, soms een beetje pittig zodat de tranen uit de ogen kwamen, maar dat mocht de pret niet deren! Tranen van geluk zullen we maar zeggen, want ook werd duidelijk dat Philidor 1 en 3 goede zaken hadden gedaan: beide gewonnen. Kortom: weer een mooie dag voor Philidor.