“Het is niet de vraag of we gaan winnen, maar met hoeveel”. Als je dit soort opmerkingen om je heen hoort, dan weet je dat het een zware avond gaat worden. Zeker als de tegenstander het grote LSG betreft. Hoewel we gewaarschuwd mochten zijn door de resultaten uit voorgaande jaren, leken de optimisten aan het begin van de avond toch gelijk te krijgen. Ik zelf mocht als eerste binnen twee uur een 1 achter mn naam zetten. Niet veel later pakte in ’t Veld zijn tegenstander een pionnetje af, waarna het hele bouwwerk van diens stelling in elkaar stortte: 0-2. Vd Bosch en invaller vd Wijngaard leken goed op dreef te zijn, maar eindigden vrijwel gelijktijdig hun partijen met remises. Een getalenteerd nieuw LSG-lid wist even later Roorda aan het eerste bord op remise te houden. Bij een tussenstand van 1,5-3,5 verliep de tijd vervolgens langzaam. Hoewel Visscher twee pionnen voor stond, leek er nog allerlei gevaar op de loer te liggen. Ook bij Pot en Mabrouk viel er nog weinig te zeggen over de afloop. Visscher liet zijn hoofd echter niet op hol brengen en wist even na elven het winnende punt binnen te brengen (hij kan nu met een score van 3,5 uit 4 meedingen naar de topscorersprijs in de 2e klasse A!). Dat Pot en Mabrouk uiteindelijk het onderspit dolven, was slechts nog van statistisch belang. LSG 7-Philidor 4 eindigde dinsdagavond 12 februari in 3,5-4,5.