Bokkenbeker: niet geschoten is altijd mis

Door Jan van der Knaap

Maandag 17 februari was er weer de halfjaarlijkse ALV, die in februari traditioneel wordt afgesloten met een kop erwtensoep en het bokkenbekertoernooi. Hoe de traditie van erwtensoep na deze ALV is ontstaan, is me niet geheel duidelijk, maar in mijn herinnering heeft het altijd al plaatsgevonden. Geen “fuif ‘es met Duyvis”, maar “fuif ‘es met Unox” dus! Of zou de soep handgemaakt zijn? Ik zou het moeten navragen, want zelf liep ik de soep mis doordat ik druk bezig was met de indeling voor het bokkenbekertoernooi. Dit is een snelschaaktoernooi met voorgift. Er is naar mijn weten nooit een echt reglement voor opgesteld, dus de exacte regels willen van jaar tot jaar nog wel eens variëren.

Dit jaar was er gekozen voor de voorgift van een b- of g-pion bij een ratingoverwicht van meer dan 150 punten, een paard bij een ratingoverwicht van meer dan 300 punten, en een toren bij meer dan 450 punten. Bij voorgaande jaren lag de voorgift op 200, 400 en 600 punten, maar de ervaring leerde dat dan eigenlijk nog steeds de speler met de hoogste rating wint, tenzij er een jeugdspeler met een te lage rating meedoet. Er werd gespeeld in drie groepen van acht, waarna de winnaars een driekamp speelden om de Jan Banninck bokkenbokaal, vernoemd naar het markante lid, die een aantal jaar geleden één van de drijvende krachten was achter het versterken van Philidor. Iets waarvan we nu nog steeds de vruchten plukken.

Aangezien ik zelf ook deelnam (en er niet veel van bakte), heb ik niet veel meegekregen van de twee andere groepen. In de groep waarin ik speelde, regeerde oudere jongere (of is het jongere oudere?) Bernard Schelhaas soeverein. Hij werd eerste in de groep met 7 uit 7, voor oa Thijs Roorda, die ondanks alle voorgiften die hij moest geven, toch nog 6 uit 7 scoorde. De tweede groep werd gewonnen door Willem van Briemen, die blijkbaar geen last had van de voorgiften, die hij moest geven. De derde finalist werd Wessel Braggaar, die een barrage won van Gerard Visscher.

De finale verliep spannend. De eerste twee partijen werden remise en ik begon me al af te vragen wat we moesten doen als alle partijen remise werden…Bernard Schelhaas bleek deze avond echter in een bloedvorm, want hij wist in de laatste partij van de avond Willem van Briemen te verslaan, en daarmee het toernooi te winnen.

Ook traditioneel was de uitreiking van de Jan Banninck bokkenbokaal door de zoon van Jan Banninck, die samen met zijn moeder was gekomen om de schakers aan te moedigen. De rest van de avond werd aan de bar voortgezet. Maar dat is dan weer een traditie die elke week plaatsvindt….

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *