Door Michiel Vergeer
Zaterdag 12-12 stond de laatste KNSB-wedstrijd van dit jaar op het programma. Thuis in het al voor de Kerst versierde Denksportcentrum, tegen Messemaker 1847 uit Gouda. Vorig seizoen tweede in deze klasse, na drie ronden met 5 matchpunten gedeeld koploper. Het beloofde een zware strijd te worden tegen een op ELO-papier sterkere tegenstander. We hadden vorige week een nuttige training gehad in de KNSB bekerwedstrijd tegen Oegstgeest. Door gebrek aan tijd konden de onzen het toen in de ultieme tijdnoodfase niet afmaken, maar we tankten zelfvertrouwen. Bij het begin van de wedstrijd memoreerden we het overlijden van Ab Scheel, jarenlang teamleider en drijvende kracht van Messemaker. Velen waaronder ik kennen hem ook als fotograaf bij o.a. het Hoogoventoernooi.
De wedstrijd begon stipt op tijd. Na twee uur spelen viel mij op dat bij zowel Guido als Thijs nog geen pion of stuk was geslagen. Bij Guido werd het dichtgeschoven maar Thijs viel sterk aan. Hij zette zijn witte paard zeer sterk op f5 en prise, gesteund door een torenverdubbeling op de g-lijn. De stelling van zwart bezweek snel onder de grote druk. We namen een voorsprong maar de totaalstand was onoverzichtelijk. Stef had een ver opgerukte zwarte pion op e3. Het leek mij tweesnijdend vanwege tactische kansen rond die pion maar zijn gereputeerde tegenstander kreeg een gevaarlijk wit paard op d6. Arres had ook een ver opgerukte pion, nu op d3 tegen zijn jeugdige tegenstander die tegenspel zocht op de koningsvleugel met een pionopmars naar g6. Herman leek nagenoeg gelijk. Zijn tegenstander had al vroeg g4 en h3, en later f4 gespeeld. Hij had ruimteoverwicht maar zijn stelling leek tochtiger. In voetbaltermen: er was ruimte achter de verdediging. Frank had in de opening geen voordeel kunnen bereiken, het oogde remiseachtig. Ook Nico stond materieel gelijk met toren plus paard tegen toren plus loper maar zijn paard leek sterker dan de loper. Bovendien had zijn toren de open a-lijn. Léonore kon niet rokeren, had een dubbelpion plus maar zij dreigde een kwaliteit te verliezen in een spervuur van lopers. Een half uurtje later had zij inderdaad de kwaliteit verloren en daarna de pluspion ook onder de aanhoudende druk.
Zo rond 4 uur ging haar partij verloren en even later die van Stef ook. Het hoefgetrappel van het paard op d6 werd hem te machtig. We stonden nu op een achterstand (1-2) en ik zag Frank steeds meer onder de druk komen. Arres was een pion voor gekomen en hij transformeerde zijn voordeel heel nauwkeurig in een gewonnen stand, maar Frank kon zijn stelling niet houden (2-3). Maar toen kwam een meevaller. Ik taxeerde de dichtgeschoven stand van Guido als remise met als enige kans op opening een opmars van de zwarte g-pion naar g4. Zijn tegenstander deed dit ook maar dacht toen ten onrechte een pion op e4 te winnen. Guido weerlegde dat hardhandig. Daarmee trok hij de stand voor de tijdcontrole gelijk naar 3-3. Tegelijkertijd brak Nico met zijn koning door in de vijandelijke stelling en wist Herman het tochtige karakter van de stelling van zijn tegenstander te benutten voor pionwinst en de tegenaanval nauwkeurig op te vangen. Bij de tijdcontrole werd ik al door omstanders gefeliciteerd. Onze topscorer Nico stoomde door tegen de slechte loper en haalde het eerste matchpunt binnen. Herman was op de tijdcontrole twee pionnen voorgekomen in het toreneindspel. Toen even later een derde pion dreigde te vallen gaf zijn tegenstander op. Wij hadden met 5-3 een even verrassende als belangrijke overwinning behaald! Geen enkele partij remise! Met 4 uit 4 doen we volwaardig mee in deze klasse!