Uitslag 29 maart: HMC Calder 3 – Philidor 1 2,5-5,5
Door Ruud Lippens
De locatie van Voorschoten was anders dan men gewoon was, maar ik had al goed gekeken waar het was en de Tom Tom leidde ons naar de school via een heel andere route dan die ik had verkend. We hadden naar de supermarkt C 1000 gemoeten, dacht ik, maar wij bereikte de school van de andere kant. Het was niet zo heel ver van ons clublokaal en met de fiets en de brommer was je er zo. Een grote school, Eerst liepen we verkeerd en kwamen voor een gesloten hek, vervolgens na vragen aan voetballende jongens, liepen wij om en kwamen bij de andere kant van het gebouw, waar wij de ingang vonden. Het waren ruime verbonden klaslokalen met veel jeugd en veel drukte. Eigenlijk zouden wij op Philidor ook jeugd moeten hebben, maar dan op een zaterdagmiddag zo van half twee tot half vier. Want door de week ‘savonds is er voor de jeugd niet veel tijd. Die moet dan op tijd naar bed. Het was voor ons dus een rumoerig begin, maar geleidelijk aan werd het toch rustiger.
Aan het eerste bord speelde Peter Bon tegen Ivo Warmerdam, een zeer jonge speler. Zij begonnen met de Najdorf-variant van de Siciliaan, waarin Peter met Wit groot rokeerde. Peter viel aan op de koningsvleugel, maar hij kwam niet heen door de verdediging van de jonge heer, die aardig verdedigde en ook stukken en torens afruilde en daarbij een wit pionnetje op f5 inpikte en een kruistocht met twee geïsoleerde vrijpionnen op de koningsvleugel begon. Toen uiteindelijk de dames afgeruild waren, zag Peter het niet meer zitten en gaf zich over.
Aan het tweede bord speelde Charles met Zwart tegen Jeroen Warmerdam Wij waren die avond aan de Siciliaanse opening. Charles speelde onregelmatige zetten, maar bleef tot de 9de zet in banen van de koningslopervariant. Wit vergat echter zijn koningsloper op c4 in veiligheid te brengen, wat een vol stuk koste. Hierna won Charles de partij.
Aan het derde bord kreeg Hans de Siciliaanse aanval tegen zich, namelijk normaal Siciliaans waarbij Zwart op de 5de zet met Lb4 voortzet. Hans kon op de 2de zet met zijn dame het pionnetje op g7 snoepen. De witte Dame kwam onder vuur en kon niet goed wegkomen voor de aan witte zijde kort gerokeerde koning, terwijl er ook een zwarte Loper op h2 insloeg. Fritz zegt dat er wel een oplossing was: de toren op g7 met de Dame op h7 aanvallen en vervolgens na de dekking van Pf6 onmiddellijk de Dame naar h3 terugtrekken, dan moet Wit verder met een koning die veilig gerokeerd staat tegen een Zwarte koning die niet meer veilig kan rokeren en geborgen staat achter een zwarte pionnenmeerderheid in het centrum. Maar dat is voor ons niveau moeilijk om te berekenen en in te schatten. Uiteindelijk heeft de aanval van Zwart op de koningsvleugel damewinst tegen een toren opgeleverd en Wit heeft opgegeven.
Aan het vierde bord speelde ikzelf en natuurlijk ook een Siciliaan. Ik speelde wel met Zwart mijn populaire Scheveninger. Ik hou van de Scheveninger omdat je in die opening niet je koningsloper hoeft te fianchetteren, zodat je met g6 je rokadestelling niet hoeft te verzwakken. Ik vind die witte aanstormende pionnen in de Siciliaan altijd een griezelig idee, vooral de aanstormende h-pion die eropuit is om geruild te worden tegen g6. Staat mijn zwarte pionnetje nog op g7 dan heeft de h-pion toch een zet meer tijd nodig om de g-pion aan te kunnen grijpen. Carsten speelde de opening goed en ik kon op tijd met e4-e5 een tegenstoot geven in het centrum. Wit kon met zijn Paard een mooi veld vinden op f5 en ik vond het nodig dat met mijn loper er af te slaan. Doordat Wit een open lijn op de koningsvleugel had en een gedekte pion op f5, zag ik mij genoodzaakt lang te rokeren Wit rokeerde ook op de damevleugel. De dames had ik al geruild en ik kon nog meer stukken ruilen ook de witte koningsloper. Op de 19de zet won ik door een schaak met mijn paard de kwaliteit en op mijn 29ste zet kwam ik een volle toren voor. Ik won verder door goed op te letten niets weg te geven en het naar voren schuiven van een centrumpion.
Aan het vijfde bord speelde Daniel Abel, gelukkig geen Siciliaans, maar Schots. Wit ontwikkelde snel zijn stukken en Zwart ook, waarna Zwart op de korte rokade van Wit aanviel met Loper, Dame en h-pion Wit ruilde echter snel de dames af en de koningsaanval liep vast. Kostte Zwart een loper. Uiteindelijk heeft Zwart opgegeven.
Aan het zesde bord speelde Henk Postma tegen Christine v/d Ven, en ja, hoe kan het ook anders, weer een Siciliaan, een Draak, waarbij de zwartveldige loper gefianchetteerd werd op de koningsvleugel. Wit begon al snel met een koningsaanval, maar Henk wist de witte Dame tot ruil te verleiden, en op de zeventiende zet wist Henk met zijn Paard twee Torens tegelijk in te zetten, waardoor hij een kwaliteit voorkwam. Het werd een verwoede strijd maar toen na de 27ste zet de passieve toren van Zwart in het spel kwam en beide Torens aardig gingen samenwerken werd Wit uiteindelijk mat gezet.
Wij heb ben een prettige avond gehad.