Door Michiel Vergeer
Afgelopen zaterdag gingen we voor de laatste KNSB-ronde naar HSG in Hilversum. Philidor stond één matchpunt en flink wat bordpunten achter de koploper. De uitgangssituatie was duidelijk: wij moesten winnen om de druk op Hoorn vast te houden, zij mochten niet verliezen. Voor het eerste konden wij zelf zorgen. We mochten parkeren op het terrein van het Aloysiuscollege in Hilversum en wisten gelukkig de drukte van het bloemencorso in de Bollenstreek te ontwijken. We begonnen met een 1-0 achterstand omdat Maarten in een vooruit gespeelde partij had verloren. Het zag er remiseachtig uit maar toen hij te fel op de aanval speelde overzag hij een combinatie die hem de kop kostte.
Ik verwachtte dat we een lange strijd zouden moeten vechten om deze achterstand goed te maken maar al na een uur was ik veel optimistischer. Ik zag Jan Aart een pion offeren om met zijn dame de andere dame te pennen en dreigen een stuk te winnen. Thijs speelde fris op aanval tegen de teamleider van Hilversum. Die moest ondertussen bellen om te achterhalen waar hun tweede bordspeler bleef. Eerst kon hij hem niet bereiken en toen dat wel lukte kon hij niet meer op tijd komen. Een punt voor Stef die natuurlijk liever had gespeeld. Thijs had ondertussen een pionnetje gepakt. Hij kon dat alleen vasthouden door veel af te ruilen maar toen stond er dan ook een eindspel met een volle en vrije pion plus. Frank viel in voor Léonore. De avond tevoren had hij nog met zijn kampioensteam Philidor 2 met liefst 7-1 gewonnen en zat duidelijk in een flow. Zijn centrum oogde sterk. Arres speelde tegen de uit de media en de schaakwereld bekende Hans Böhm. Die was uitgerust met een trendy zonnebril en speelde direct d4 gevolgd door c2-c3. Ik voorzag een lange partij met eindspel. De tegenstander van Nico speelde onvervaard op aanval met g4 en h4. Bij Guido aan bord 1 leek mij evenwicht met nog veel materiaal op het bord.
De penning van Jan Aart kon de tegenstander alleen ongedaan maken door kwaliteitsverlies. Met nauwkeurig spel wist onze man ook nog een pion voor te komen. Na dameruil moest hij nog wel oppassen voor vorkjes van de paarden tegen zijn torens. Nico leek met zijn paard via h5 de leiding over te nemen en een pion te winnen maar zijn tegenstander kreeg toch wel gevaarlijke aanvalskansen. Frank bracht knap combinerend de vijandelijke dame in een penning en veroverde zo een stuk met onstuitbare matdreiging. De wanhoopscounter ving hij nauwkeurig op en we stonden met 1-2 voor. Het volgende punt kwam van Jan Aart. Hij breidde zijn voordeel steeds verder uit. De tegenstander van Nico had nog maar weinig tijd over voor de aanval en accepteerde remise. Het beslissende punt kwam van Guido. Knap manoeuvrerend had hij een lastige penning opgebouwd en met een knappe tussenzet Ld6 ging hij veel materiaal winnen. De sterke tegenstander gaf op (1,5-4,5). Guido haalde hiermee over het gehele seizoen de hoogste TPR. Thijs stond al lange tijd op winst in het lopereindspel maar moest na het loperoffer van zijn tegenstander voorkomen dat hij met de loper van het verkeerde hoekveld niet kon winnen. Dat deed hij bekwaam, nog voor de tijdcontrole. De enige partij was nog die van Arres. Hij stond in het middenspel wel onder druk maar na veel afruil en dichtschuiven op de damevleugel oogde het viertoreneindspel remise. Na ruil van de torens keken de combattanten nog een tijd naar het pionneneindspel maar het bleef remise. Een vlotte en ruime 2-6 overwinning bekroont een uitstekend seizoen 2017-2018.
We hadden onze sportieve plicht gedaan. Pas laat op de avond bleek dat Hoorn had gewonnen en we feliciteren hen met het kampioenschap. Met 14 uit 9 staan we afgetekend op plaats twee.